My Nightmare || Jikook

fIVe

Εγώ τον κοιτούσα λες και ήταν εξωγήινος.

"Τ-τι κάνετε λ-λέει;"

Του είπα ταραγμένος μην μπορώντας να πιστέψω αυτό που άκουσα.

"Τα ξέρω όλα."

"Τ-τι;! Π-πως;"

Δεν μπορούσα καν να σκεφτώ απλά πετούσα λέξεις.

"Ο jimin ήταν πολύ απόμακρο παιδί. Φοβόταν μέχρι και την σκιά του. Δεν μιλούσε σε κανένα και αυτό με είχε βάλει σε υποψίες. Έγραφε συχνά σε ένα ημερολόγιο. Μια μέρα το βρήκα ξεχασμένο κάτω από ένα θρανίο. Και το άνοιξα."

Έκανε μια παύση για να 'καθαρίσει' την φωνή του. Ενώ εμένα από την άλλη με είχε λούσει κρύος ιδρώτας.

"Είδα τι είχε περάσει εκείνο το βράδυ. Θυμάσαι χαρακτηριστικά να γράφει: «Γιατί Jeon Jungkook; Γιατί; Γιατί μου το έκανες αυτό; Γιατί δεν με σκότωσες τουλάχιστον;»"

Πάγωσαν όλα γύρω μου εκείνη την στιγμή.

Η φωνή εικόνα στο μυαλό μου είναι εκείνος από κάτω μου να τσιρίζει, να κλαίει.

Να φωνάζει: «Καλύτερα σκότωσε με!»

After 2 months,
Jimin's PoV

Ποτέ πέρασαν δύο μήνες;

Βέβαια συνέβησαν πολλά.

Flashback

"Σου είχα πει πως αν δεν βγάλω 19 θα σε πάω στην αστυνομία!"

"Ωραία πήγαινε με."

[...]

"Κύριε Leo συγνώμη."

"Δεν πειράζει jimin μου άξιζε. Όμως δεν μπορώ να μιλήσω άλλο από ότι βλέπεις. Να ξανάρθεις να με δεις."

End flashback

Έχω καιρό να πάω να τον δω στην φυλακή. Πρέπει να πάω.

"Λοιπόν παιδιά είστε έτοιμοι για Ιαπωνία;!"

Φώναξε χαρούμενος ο καινούργιος διευθυντής.

Όλοι φώναζαν και ζητωκραύγαζαν.

"Όμως σας έχουμε μια έκπληξη που θα σας την ανακοινώσουμε μόλις φτάσουμε."

[...]

Καλωσορίσατε στην Ιαπωνία. Ελπίζουμε να είχατε ένα όμορφο ταξίδι! Ο πιλότος και το πλήρωμα σας ευχαριστούν.

Όχι και όμορφο ταξίδι. Που ήταν σαν να μας είχαν βάλει σε μπλέντερ.

Εγώ καλύτερα πιλοτάρω.

Τέλος πάντων.

Πήρα τα πράγματά μου και κατέβηκα από το αναθεματισμένο αεροπλάνο.

Ντάξει ας μην παραπονιέμαι άλλο, η Ιαπωνία είναι υπέροχη και ανυπομονώ να την εξερευνήσω.

[...]

Είχαμε συγκεντρωθεί όλοι έξω από το υπέροχο και χλιδάτο ξενοδοχείο.

"Θυμάστε που σας είχα πει ότι υπάρχει μια εκπληξη;"

Μας ρώτησε ο διευθυντής και όλοι άρχισαν να φωνάζουν θετικά.

"Σκεφτήκαμε πως θα ήταν καλύτερο να κοινωνικοποιηθείτε μερικοί από εσάς. Έτσι αλλάξαμε τα άτομα που θα είναι στο κάθε δωμάτιο."

Τι εννοεί;!

Κοιταχτήκαμε κατσούφικα με τον Jin μιας και θέλαμε να ήμασταν μαζί.

Τώρα να δω ποιός ηλίθιος θα μου έχει τύχει.

"Δεν θα σας πούμε με ποιούς θα είστε θα σας δώσουμε στον καθένα σας από ένα χαρτάκι με ένα αριθμό και αυτός ο αριθμός θα είναι το δωμάτιο σας."

Μου έδωσαν ένα χαρτάκι με τον αριθμό 197.

[...]

Ουφ επιτέλους το βρήκα.

Χτύπησα την πόρτα και προσευχόμουν να είναι κάποιος που να θέλω να είναι τέλος πάντων.

Η πόρτα άνοιξε και αυτό που είδα με σόκαρε.

Jungkook's PoV

Άκουσα ένα χτύπημα από την πόρτα και πήγα να την ανοίξω.

Μόλις την άνοιξα έμεινα μαλάκας; Ναι μαλάκας!

Ήταν ο Jimin.

Με κοιτούσε κοκαλομένος, ενώ το κινητό του του έφυγε από τα χέρια και έπεσε κάτω.

Δεν έκανε καμία κίνηση να το μαζέψει απλά με κοιτούσε στα μάτια.

Έπιασα διστακτικά το κινητό του και έτεινα το χέρι μου προς αυτόν για να του δώσω το κινητό του.

Εκείνος δεν έκανε καμία κίνηση να το πάρει.

"Σε παρακαλώ Jimin μην το κάνεις πιο δύσκολο."

Εκείνος πήρε βιαστικά το κινητό του από το χέρι μου και μπήκε μέσα στο δωμάτιο.

Έκατσε αμίλητος στο κρεβάτι του και έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι.

Μα τι καντεμιά είναι αυτή γαμώ!

Ήθελε τόσο πολύ να πάει στην Ιαπωνία και τώρα θα του βγει ξινό.

Πήρε από την τσάντα του ένα κουτί, το άνοιξε και πήρε ένα χάπι από μέσα του.

Το τοποθέτησε στο στόμα του, ενώ εγώ τον κοιτούσα κε απορία.

Εκείνος γύρισε και με κοίταξε.

"Το παίρνω όταν με πιάνει άγχος."

Μου χαμογέλασε αδύναμα.

Η καρδιά μου ράγισε όταν είδα το πόσο χάλια είναι.

"Θα τους πω να μας αλλάξουν δωμάτιο αν γίνεται."

Του είπα έφυγα από το δωμάτιο.

_______________________________________
Ναι πάλι έκανα 15 χρόνια να ανεβάσω παρτ συγνώμη <3
Ελπίζω την επόμενη φορά να τα πούμε πιο σύντομα