The Beautiful Mistake (Untold)

Chapter 1

Ryzelle's POV

'Ryzelle! i heard someone's calling me. tumingin ako agad sa likod ko pagkadinig ko yun. And i saw that familiar built, yung taong nakikita ko sa screen ng cellphone ko sa umaga paggising, sa tanghali pag kakain ng lunch, sa gabi bago matulog. How can i forget that 'built', that built i had once mine, that built whom i'd love being cuddled with.

'Ryzelle!' tawag nya uli sa pangalan ko, tumingin ako sa kanya, and yes hndi ako ngkamali, it was really him.  Napatigil ako sandali, nangalisag ako, that feeling, i can still remember that weird feeling, yung feeling nung una ko syang makita sa airport. Butterflies inside my tummy, cheeks turned red, and he'll yeah i'm trembling. It immediately flashed in my head what exactly happened that day, he was staring at me but i can't even look at him straight on his eyes. And then, i realized, this guy im seeing right now, is the reason of all my pain. Naramdaman kong uminit ang mga gilid ng mata ko, mas lumakas ang pagnginig ng tuhod ko, no, ng buong katawan ko. I even felt something hurting in my chest, yung pakiramdam n yun, ganung ganun ang naramdaman ko 3 years ago. Para bang libo libong aspile ang tumutusok sa puso ko. And so i gain all the strength na kelangan ko para maitago ang nararamdaman ko, but wtf! Traydor na luha, nag uunahan na sila s pglabas. I immediately turned my back and walked away from him, pero lalaki sya at nakakainis dahil mas malalaki ang hakbang nya.

'Zelle! tawag nya uli s pangalan ko, hindi ko sya pinansin bagkus minadali kong maglakad papalayo sa kanya..Wala n kong pakialam kahit pa basang basa na ang mga mata ko ng luha, nanlalabo na rin paningin ko, pero wala na talaga akong pakialam. Ang mahalaga sa akin ngayon makaiwas sa taong kinasusuklaman ko.

'Zelle!' ulit nya, at bahagya akong nawalan ng lakas dahil napakalapit na nya sa akin tantya ko. I gained all the strength i needed at mas binilisan ko pang maglakad. Pero badtrip, masmalalaki talaga hakbang nya.

Until naramdaman ko na lang na may mabigat at mahigpit na nakahawak sa braso ko.

'Zelle please! T- talk to me..' pagmamakaawa nya, i noticed the crack in his voice.

Hindi ko sya pinansin at pilit kong kumakawala sa pagkakahawak nya sa braso ko. Ni ayokong tingnan sya, ayokong makita nya na lumuluha ako, ayokong makita nyang nasasaktan ako, no...na nasasaktan pa rin ako.

___to be continued

A/N: Thank you for reading❤️