Menzil 'de Bir SULTAN

Gavs Abdulhakim Hz. Sofisi " Edeb "

Gavs Abdulhakim Hz.leri'nin bir sofisi sabunculuk yaparmış.Eşeğine yüklediği sabunları diğer vilayete götürüp satarmış.Yine bir gün sabunlar eşeğin sırtında yola çıkıp diğer vilayete giderken kestirme olsun diye dağdaki
keçiyolundan
(çok dar olur ve genelde uçurumdur) dolaşayım demiş.
Eşeği vurmuş dağa, yolun ortasına geldiğinde eşeğin ayağı kayarak uçurumdan aşağı yuvarlanmaya başlamış.Sofinin bütün sermayesi de eşekle beraber gidiyor. Ne yapayım diye çok kısa bir düşünme devresinden sonra;
-"Yetiş ya Abdulkadir Geylan Hz.leri"
diye çığlık atarak himmet istemiş.
Himmet istenir de gelmez mi, anında eşek toparlanıp ayağa kalkmış.Eşek kalkmasına kalkmış da onu yukarı kim getirecek?
Sofi bu sefer;
-"Yetiş ya Gavs Hz.leri"
diye 2. himmeti istemiş.Ammaa bu sefer işler tersine dönmüş ve eşek tekrar yuvarlanmaya başlamış ve uçurumun dibine kadar düşüp ölmüş.Sabunlar da ziyan olmuş.
Sofi içinden kendine kızarken bir yandan da Gavs Hz.lerinden himmet isteyince neden eşeğin düştüğünü merak etmeye başlamış.
O hızla atlamış Menzil'e gidip Sadat'ın huzuruna çıkıp;
-"Kurban,
ben falanca yerdeki sabuncuyum.
Benim eşeği niye tutmadın" diye sormuş.
Gavs Hz.leri de;
-"Sofi, sen Abdulkadir Geylani Hz.lerinden himmet isteyince o gelip senin eşeği tuttu.Bizden himmet isteyince biz de geldik ama Abdulkadir Geylani Hz.lerini görünce edebe geçtik.O da bizi görünce edebe geçti ve eşeğin yularını bıraktı.Hal böyle olunca senin eşek de güme gitti"