Unutulmaz Yaz Kampı

Unutulmaz Yaz Kampı Bölüm 2

Berk, ben, Ece ve Gizem hepimiz beraber kahvaltıya indik. Berk mutsuzdu. Morali gerçekten çok ciddi birşeye bozulmuştu. Belliydi. Berk'e döndüm ve

" Neyin var senin ? Birşey var belli. Ben bu asık suratı tanıyorum." Dedim

" Birşey yok." Dedi. Benden birşeyler saklıyordu. Ama birbirimizi çok seviyorduk. Daha dün herşey harikaydı. Ne olmuştu şimdi birden böyle ? Kahvaltıyı bitirdik. Berk neredeyse hiçbir şey yememişti.

"Ben biraz uyuyacağım" dedi ve gitti. Bu tavırlar banaydı. Evet. Bana trip atıyordu. Ama neden. Haliyle benimde moralim bozuldu. Yatagıma gittim. Telefonumu elime almamla fırlatmam bir oldu. Ş.. Şo.. Ama.. Aman Allahım ! Be.. Beni bıraktı sanıyordum. 8. Sınıftaki belalı sevgilim. "Seni seviyorum ve hala bırakmadım peşini inatçı kız" diye mesaj atmıştı. Koşarak Berk'e gittim. Olanları anlattım. Ama be.. Ölmek istiyordum evet. Elim ayağım titriyordu. En zor anımda sevdiğim adama gitmiştim ama.. Neden ? Berk bana "Birşey olmaz geçer" demişti ve battaniyeyi başına çekmişti. Ağlıyordu. Ben de. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Ne yapacaktım ben ? Akşam yemeği saati gelmişti. Ama yemeğe inmemiştim. Berk deniz kenarındaydı. Oturuyordu. Yanına gittim. "Ne oluyor Berk ?" Dedim. "Tuğçe olmuyor" dedi. Anlamamıştım "Ne olmuyor Berk ?" Dedim. "İlişkimiz" dedi. "Daha dün bu saatte herşey harikaydı. Bir günde ne oldu ?" Dedim. Durdu. Durdu. Sustu. "Tuğçe ben ayrılmak istiyorum dedi" "Bugün 1 Nisan değil hayatım" dedim. "Biliyorum ve ayrılmak istiyorum" dedi. Ciddiydi. Suratı asıktı. Morali bozuktu. Ve gerçekten bu konuda şaka yapmıyordu.

"Ama neden sen beni çok sevmiyor muydum beni bırakma demiyor muydun ?" Dedim. Canım acımıyordu aslında. Hiçbir şey hissetmiyordum. Vücudum , ellerim , ayaklarım buz kesilmişti. Ne yapacağımı şaşırmıştım.

"Benim ki sadece hoşlanmaktı. Aşk diye birşey olmadı." Dedi. Bu Berk olamazdı. Benim tanıdığım Berk'e ne olmuştu ? Ağlıyordum ve koşuyordum. Bilmiyordum. Neden koşuyorum ? Nereye koşuyorum ? Bacaklarım itiyordu beni. Hayata yeni doğmuş bir bebek gibi başlamak istiyordum. Ya da çocukluğuma dönmek istiyordum. Tek sorunumun oyunda en güzel, akıllı, iyi kızı olmak ve annemin makyaj malzemeleri, topuklu ayakkabılarından benimde olmasıydı. Ama büyümüştüm. Ve birine bağlanmıştım. Artık bağlanmaktan da korkuyordum. Çünkü kime bağlandam kimi çok sevsem hepsi gidiyordu.