BongCha ve CheRin oda kavgasının ardından iki hafta geçmiş ve onlar hala aynı oda için mücadele ettiklerinden dolayı aynı odada kalıyorlardı,oysa ev at koşturulacak kadar büyüktü. Tabi bunu CheRin ve BongCha'ya anlatmak pek kolay değildi. ChaeRin çalan telefonuna söverek ağır uykusundan uyandı ve telefonu kulağına dayayarak boğuk bir şekilde konuştu.
"ALO!"
Karşıdan ses gelmeyince CheRin bu saatte uyandırılmanın verdiği sinirle homurdandı.
"Aish! Hem arıyor hem konuşmuyor!" diye bağırarak telefonu gelişigüzel bir yere fırlattı.Bu sırada kendini gülmemek için sıkan BongCha sonunda kendini tutamamış ve minik evlerini başlarına yıkacak bir kahkağa atmıştı.
"Kapı çalıyor CheRin telefon değil kkkkk." dedikten sonra kapıyı açmamak için olimpiyatçılara taş çıkaracak bir şekilde tuvalete koştu.CheRin kaçan arkadaşının arkasından kötü kötü baktıktan sonra yerinden doğruldu ve kaderine boyun eğerek kapıyı açmaya gitti,uyandırılmış olmanın verdiği öfkeyle kapıyı açtığı gibi çemkirmeye başladı.
"NE VAR!" Gözlerini açtığında karşısında bir adet jimin beklemiyordu,anın şaşkınlığıyla kapıyı Jimin'in suratına kapattı kapının tekrar tıklanmasıyla kendine gelerek kapıyı tekrar araladı ve karşısında ki çocuğa baktı. Jimin CheRin'in üzerinde ki Ryan'lı pijamasını görünce başını geriye atarak kıkırdadı.
"ıhm...Tae Bana sizin Bir organizasyon şirketiniz olduğundan bahsetmişti ve ah.. Ben düşündüm ki belki ona süpriz bir doğum günü partisi yapabiliriz,tabi yardım etmek istersen." CheRin ile konuşmak Jimin'i düşündüğünden daha fazla heyecanlandırmıştı,gerçi CheRin de pek farklı sayılmazdı.
"Ta-tabi ki ederim,bende bunları tek başıma nasıl yapacağımı düşünüyordum.Teşekkür ederim." CheRin utançla kızaran yanaklarıyla Jimin'e gülümsedi.
"Ah,söylemem gereken birşey daha var Tae'yi oyalayacak birisi lazım yoksa ilk fırsatta şirkete gelip herşeyi mahvedecek,geçen yıl ki parti çalışanların düşük çenesinden dolayı ortaya çıkıştı." Jimin konuşurken,CheRin Tae'yi kimin oyalayacağını bulmuştu bile.
"Ben onu kimin oyalayacağını biliyorum." hınzır bir misafir çocuğu edasıyla gülerken konuştu. Jimin az çok kim olduğunu tahmin edebiliyordu. BongCha'yı tanımasa da ona yabancı gelmiyordu. Onun gidişinden sonra Tae'yi toparlamak pek kolay olmamıştı ve inanın Jimin arkadaşının o hallerini hatırlamak bile istemiyordu fakat onun hala BongCha'yı sevdiğini biliyordu,Tae bunu her ne kadar inkâr etsede.
"O halde bugün hazırlıklara başlayalım,Tae evden çıkınca gelirim."diyerek gitti. CheRin kapıyı kapattıktan sonra arkadaşının huysuz sesini işitti.
"Umarım bahsettiğin kişi ben değilimdir CheRin,çünkü eğer bensem bunu yapmaya hiç niyetim yok." CheRin alayla gülerek son kozunu kullandı.
"Tabi ki yapacaksın BongCha Tae'min kalbi yeterince kırıldı zaten,bugün bu işi hallediyorsun BongCha bu iş fazla uzadı." yavru köpek bakışlarıyla arkadaşına baktı. BongCha ellerini önünde birleştirirken arkadaşının haklı olduğunu biliyordu. Yanaklarını şişirerek başını salladı ve odaya gidip kıyafetlerini giymeye başladı. BungRi'nin bakışları herkesi ikna etmeye yeterdi. BongCha hazırlandığı gibi CheRin onu kollarından tutup kapının önüne ittirmeye başladı.
"O partiye Tae'nin elini tutmadan gelmezsen o güzel yüzünü pastaya bulayacağıma emin olabilirsin BongCha, Fighting!" CheRin bağırdıktan sonra arkadaşını son kez ittirip kapıyı kapattı. BongCha yutkunarak asansöre bindi ve 17.katın düğmesine bastı. Asansörden inmiş kapının önünde dikilirken ne söyleyeceğine dair en ufak bir fikri olmasada elini vurmak için kapıya uzattığında kapı aralandı ve görüş açısına giren Tae ile BongCha şaşkınca karşısında ki çocuğa baktı. Tae karşısında ki BongCha ya baktıktan sonra hemen kendini toparlayarak konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Long Lake
Fanfiction4 kız ve Seoul ,sanırım sınırların ne kadar zorlanabileceğini söylemeye gerek yok.