Okullarin kapanmasina tam bir hafta kaldi.Kimse gelmiyo zaten koca ojulda toplasak 100 kisi cikariz.Ben gidiyofum evde bos bos oturmaktansa sinifta film izliyoruz.zaten 6-7 ksi oluyoruz.Edayla anlasiyoruz aymi zaman okula geliyoruz. Gokhan okula gelmiyo zaten sinava girecek ama Eymen geliyor. Bu durum beni sevindiriyo en azindan son zamanlarinda goruyotum seneye olmuycak. Bu yuzden her tenefus asagi iniyoruz gerci derslerimiz bos oldugundan ders saatletinde de disari cikiyoruz. Ama o siniftan cikmiyo :(
laptop getirmis onunla oynuyo ya da muzik dinliyo.
Bir hafta geldi gecti zaten. Okulun son gunune geldik bile. İcim paramparca seneye o yok artik onu goremiycem lanet olsun.Onlar bu sene mezun olacaklari icin ilk defa okulumuzda kep atma toreni duzenliyceklermis. O da giyinmis Gokhanla yanyana duruyorlardi. Bahcede toplandik okul birincisi cikip konusma yapti, birincilere oduller verildi, mudur konusma yapti bikindik seyler.En son mezunlari sinif sinif cagirip merdivene topladilar.Hepsi ayni anda keplerini atip fotograf cekildiler cok guzeldi.Eymen en ondeydi zaten cok net onu izleyebildim.Toren bitinci siniflafikiza ciktik karmeler dagitildi vedalastik. Son kez Eymeni gorme umuduyla bahceye indim sonra Melike ve bizim kizlarla kapidan cikip gityik ama onu goremedim :(
Coz uzgunum sanki icimden bir parca aldilar gibi bir aci var. İnu bir daha gorememek icimi acitiyo.Zaten izmir de okumayi dusunuyormus kim bilir nerde ne zaman gorucem...
