Life In Royal Academy (EXO FanFic)

Chapter 32-Changes

KIMMI'S POV

"Kris Oppa! idrawing mo nga ako ng heart, yung malaki ah?"-sabi ko kay Kris Oppa na nakaupo sa upuan nya dito sa classroom sabay bigay sa kanya ng isang Oslo paper at isang Red marker

"Kulayan narin natin gusto mo?"-tanong nya habang drinadrawing na nya kung ano yung pinapadrawing ko sa kanya

Tumango-tango ako bilang sagot

After mga 4 minutes ay tapos na nyang kulayan yung heart, nagtatalon-talon ako at niyakap sya

"Kamsahamnida oppa ^_^"

Ngumiti lang sya sakin as a response, kinuha ko yung gitara ko at saka lumabas na ng room, bumaba ako dun sa may ground floor, isinabit ko sa sarili ko yung gitara ko at itinago ko sa likod ko yung pinadrawing kong heart

"Angtagal naman ata nya?"-sabi ko sa sarili ko

Lahat ng estudyanteng dumadaan ay napapatingin sakin, yung iba naman ay tumigil sa paglalakad at mukhang titignan pa nila kung anong gagawin ko

Naalerto ako nang makita ko ang isang itim na kotse na paparating dito sa building namin, inayos ko agad ang buhok ko at saka magsimulang magstrum ng gitara pagbaba nya

Sorry na, kung nagalit ka

Di naman sinasadya~

Kung may nasabi man ako

Init lang ng ulo

Pipilitin kong magbago

Pangako sa iyo~

Nakita ko ang pagform ng ngiti sa labi ni Baekhyun habang pinapanuod nya ako sa pagkanta at pag gitara, yung ibang mga students naman ay nanunuod lang

Sorry na talaga

Kung ako'y medyo tanga

Hindi ako nag-iisip

Nauuna ang galit

Sorry na~ talaga

Sa aking nagawa

Alam ko na mali ako

Wag sanang magtampo

Sorry na~

Ewan ko ba pero nakokonsensya talaga ako, lalo na at nakikita ko ngayon kung paano mamuo ang luha sa mga mata nya, mukhang nasaktan ko talaga sya

Mukhang nasaktan ko talaga ang Bestfriend ko ...

Kinuha ko ang heart na pinadrawing ko kay Kris Oppa at saka ipinakita sa kanya

"Know what? Lets say that this is my heart, dati basag na basag ito, as in durog, yung tipong wala ng pag-asang maayos pa, but when you came into my life, nung pinasan mo ako palabas ng bahay namin, nung pinatira mo ako sa inyo, nung nakilala kita, everything became alright, parang di ko kaylangang mag alala kasi nandyan ka, you made me whole again"

I smiled and suddenly I felt my tears flowing down from my eyes

"Nasaktan mo man ako nung una, napatunayan mo parin na kaya mong ayusin lahat, And now, parang di ko na kayang wala ka"-pagpapatuloy ko sa sinasabi ko

Lumapit sya sakin at yinakap ako ng mahigpit, I hugged him bach tighter at saka isinubsob ang mukha ko sa dibdib nya, nararamdaman ko ang paghikbi nya and it breaks my heart