KARANLIK

13 3 0
                                    

Çalan şarkı içimde yoğunlaşan duyguların tam tersini hissettiriyordu.Eğlenen insanlar arasında kaybolmuştum.Elimde tuttuğum içki beni tüm bu ortamdan soyutlamak için vardı ama hala oradaydım ve gayet somuttum.Mutsuz hissetmem için hiçbir sebebim yoktu ki mutlu hissetmem içinde herhangi bir sebep bulamıyordum.

Midem bir şeylere tepki veriyordu ve bu tepki iyi bir tepki değildi.Uğuştuğunu hissettiğim beynim yinede hala mantıklı düşünebiliyordu.Kendimi en yakın lavobada bulmuştum ama kapıyı hızla açtığım için pek normal bir tabloyla karşılaşmadım.

Sanırım biri üstünü değiştiriyordu yinede beynim sorunu algılayamayadı ve gülmeye başladım.Garip hissediyordum çünkü çıkmam gerekiyordu ama hala içerdeydim.

"Vücudumu çok beğendin sanırsam."Olayın ciddeyetini kavrayıp gülüşümü elimle kapattım.Bu sadece daha boğuk bir ses çıkmasına neden oldu.Oda gülümsedi ve oldukça güzel görünüyordu.Kim bilir ben ne haldeydim.

Dilini dudaklarında gezdirip ciddi durmaya çalışmamı izliyordu ve nihayet gülüşümü bastırmıştım.Bu sırada burnuma ulaşan iğrenç kokunun kaynağını gözlerimle aradım.Çıkardığı tişörte baktım ve baktığımı görünce onu tekrar hatırlayıp kurtulmak istercesine kirliye fırlattı."Ne o sende mi kustun yoksa."Ellerini yıkamak için musluğu açtı.Her hareketini inceliyordum.

"Ben değilde senin gibi küçük bir kız tam işimi halledecekken." Sonra üstünü gösterdi."Duş alacağım izninle,tabi sende kalmak istersen..?"

Hala izlediğimi fark ettim.Ve yaptığı imaya karşı anlamış gibi başıma vurdum."Şeyy,Ben çok özür dilerim."Hızla çektiğim kapıyı hızla açacağım sırada kapının dışarıdan kilidinin çevrildiğini fark ettim.Yanlış duyduğumu zannederek tekrar zorladım kapıyı.Bir kaç kere üst üste.Suyu açtığı için o duymamıştı ama hala zorladığım kapıyı açamıyordum.Kapıya hızlıca vurdum."Açın kapıyı."

"Hey kime diyorum."Bağırdığımı duyunca suyu kapatmış yanıma gelmişti."Ne yapıyorsun?"

"Biri kapıyı kitledi yemin ederim demin açıktı bi anda.. kitledi.. anlamadım".Cümleleri kurmakta zorlanmıştım çünkü içkim tesirini gösteriyordu ve yakınlaşınca kokusu etkisi altında kalmıştım.Yarım yamalak bitirdiğim cümlenin ardından oda kapıyı zorlamaya başladı.Pek bir etkisi olmadı.

Dudaklarını yalayıp gülümsedi."Sanırım biri benimle duş almanı istiyor."Gözlerini kıstı."Yoksa kapıyı sen mi kitledinnn."Elim ayağıma dolaşmıştı."HA-hayır nedenn... yapayım böyle bir şey."

Kelimelerim benden çok titriyordu.

Bir anda sönen ışık çığlık atmama neden oldu.

"Hey tamam sakin ol."İçeriden gelen müzik sesi dahada fazla artmıştı ki uğultular bile duyulmuyordu artık.Yani bizim sesimizin duyulması dahada imkansızdı.Yinede kapıya vurmayı sürdürdüm."Bizi burada unuttunuz."Bağırmaya devam ederken eliyle beni susturdu."

"Şimdi sakin ol ve bana telefonunu ver tamam mı hallederiz."

"Çantamda telefonum içerde."Hala titrerken düşünmeye başladım."Seninki.. seninki yanında değil mi?"Çok az gelen ışıktan gördüğüm sinirli yüze bakılırsa onunkide yakınlarda değildi.Elini yüzüyle kapattı ve bir anda gülmeye başladı.Bir anda sinirle nefesi içine çekti.

"Tamam sakinim."Ben yavaşça yere çömeldiğimde yukarıdan sadece bana bakıyordu.Böylesine karanlık ortamı hiç sevmezdim yinede korkumu fark etmesini istemedim.Üşüyen -korktuğumda sürekli üşürdüm-ellerimi birbiriyle birleştirdim.Oda karşıya geçip kapattığı klozet kapağının üstüne oturdu.

IssızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin