Okul koridorunda yaşama istekleri tükenmiş,hayat mücadelesinden yılmış bir sürü genç ileri geri ilerliyordu. Bunlardan sadece biri olarak ruhsuz koridorda ileri geri gitmekten kendimi alıkoyamıyordum.
Sabahın ilk ışıkları acımasızca yüzüme yansıyıp uyanmam için işaretler verirken anneminde bağrışıyla hiçte zor olmayan bir uyanış yaşamıştım.Asya ve annemin sabah kavgası sabahımı renklendirmeye yetmiş hatta artmışken sıkıcı koridorlarda sabah kavgalarına da şahit olmuştum.
Yeterli enerjiyi topladığımı düşündüğüm sırada dersin spor salonunda olduğunu fark etmemle bünyemde ki tüm enerjinin çekildiğini hissettim.Aslı Hoca-bir nevi yürüyen enerji- bir dakika dahi oturmamıza izin vermezdi.Kendisi hamile olmasından ötürü okula çok sık gelemezdi.O yüzden derslerinde bir kaç sınıf birlikte olurduk.Yinede her birimizle ilgilenir-daha çok bir sporla ilgilendiğimizden emin olurdu.
Üstümü değiştirmek için girdiğim giyinme odasında sürekli Emre'nin yanından ayrılmayan kız -ki adı Denizmiş konuşurlarken şahit oldum- ve arkadaşları bana inceden göndermeli gülüşler atsa da oldukları yere çok bakmamaya özen gösteriyordum.Kafama saracak dertten çok baş ağrım için bir hap iyi gelirdi.
Giydiğimiz şort üstü polar mantığını yanlış anlayıp neredeyse şort giymemiş olanlara hayretle bakıyordum ki benim dışımda bir çok bakış türü daha vardı ve çoğunluğu erkek egemenliğindeydi.
Girdiğimiz salonun soğukluğuyla daha çok sarıldığım polarımla Eda'nın giyinmesini bekliyordum.Aynı zamanda boş boş etrafa bakmaktan kendimi alamazken basket atıp arkadaşlarına sarılırken gördüm.Bakışlarımı üstünde gezdirmekten ne kadar çekinsem de gözlerimi herhangi bir yerde sabitliyemiyordum. Yinede tedirgin bakışlarım üzerindeyken olduğum tarafa kafasını çevirdiği an kafamı önümdeki poların ipleriyle oynuyormuşcasına önüme çevirdim.
Tepkisini merak etsem de Eda'nın gelmesiyle fazla oyalanmayıp olduklara yere doğru ilerledik.
Ecem bugün dünkü sarhoşluğunun üzerine okula gelmeyi reddetmiş hatta uyandırdığım için bir sürü beddua yediğimi de belirtmişti.Aksine onu okula gittiğim için değil dün eve gelip sızdıktan sonra aralarında ne geçtiğini merak ettiğimden uyandırmıştım.Belkide gidip Emre ile konuşsaydım daha açık anlatırdı.
Ecem ve ben hariç farklı şubelerdeydik.Eda yine bizim gibi sayısal olmasına karşılık Melis dil okuyordu üstelik bizden bir yaş küçüktü.Ortak bir kaç dersimiz vardı ama haricinde de sürekli beraberdik.Yinede kimseyle Ecem ile yakın olduğum kadar olamıyordum.
"Alara,Aslı Hoca sana diyor."Bir kaç aynı anda uyarmanın ardından daldığım düşüncelerden arındım ve meraklı bir şekilde yineledim."Efendim?"
"Diyorum ki takımını belirle 10 dakika sonra maçı başlatıyorum."
Kafamı salladığım sırada aslında kafamın sallanarak kopmasını diledim çünkü tüm bu koşuşturmaya yetişecek mecalim kalmamıştı .Mecalimin kalmamasının sebebi de yoktu.Genel hayat düzenim yatmak kalkmak ve yemek yemek üzerine kuruluydu.Yinede Aslı hoca benim çok derinlerimdeki basketbol yeteneğimi tetiklediğine -baya derinlerde sanırım hiç gün yüzüne çıkmadı- inanırdı.Bu yüzden sürekli kaptan olurdum.
Kısa sürede kurulan dandik bir takım eşliğinde oyun başlamıştı,karşı takımdaydı ve tam karşımda duruyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
