1. BÖLÜM~İZİN

41 2 0
                                    

Yine her zaman olduğu gibi annemin sabah bağırışları maruz kalmış bir şekilde uyandım. "Kız Defne kalk artık. Kalkta kahvaltıya in bak bu hamile halimle her sabah bağırtma beni. Kalk!" Vee evet bugün de sabah sabah sağır oldum.
Kendimden bahsetmemiştim. Ben Defne Soykan. 18 yaşındayım. Var ile yokluk arasında yaşayıp gidiyorum. Lisenin son yılını okuyacağım. Babam Soykan holdingin zengin iş adamı olduğundan hemen hemen her yerde şirketi var. İstanbulda yaşıyoruz
"Kız Defne hadi artık hadii!" Annemin hamile olduğunu öğrendiğimizden tam olarak 3 hafta geçmişti yani yeni bir gelişme. Babam bu haberi bize 'Ailemize Minik Soykan katılıyor' diye açıklamıştı
Aşağıya indim. Dışarıda Fahriye teyzemin yaptığı şahane sofrayı görür görmez ağzım sulandı. Hemen Fahriyeciğimin yanına gidip ona birden sarıldım. "Deli kız korkuttun beni. Uyanmış mı benim minik serçem?" Fahriye teyzenin yanaklarını sıkarken "Uyandım Fahriyeciğim" dedim. Fahriye teyzem benin 2. Annem gibidir benim küçüklüğümden beri bu evde yardımcı olarak çalışıyor. Ve bana sürekli Deli kızım der. E haklı yani kadın.
"Oo masamıza kimler teşvik etmiş ulan öldün sandım bee ayıp ayıp hamile ladını ne bağırtıyosun sabah sabah?" Diye konuştu abim
Bu arada benden 2 yaş büyük bir abim Sarp. Kendisi tam anlamıyla salaktır. Aramızda çok fazla yaş farkı olmadığımdan ona ismiyle hitap ederim.
"Ya sarp sabah sabah sus ve kahvaltına dön!" Diye çıkıştım. Sarpta halinden memnun bir ifadeyle omuz silkti. Anneme döndüm "Sultanım bugün nasıllar bakalım" diye sordum annem de "Defne ye ve odana çık. " dedi. Hayır anlamıyorum hem evde aşağıya in diye bas bas bağıran kendisi hemde ye ve çık diyen kendisi. Anneme "Sen çok huysuzlaştın he azcık relax ol karnındaki velede bulaştırıcaksın huysuzluğunu." Deyince annem takmadı bile. Neyse yarım saat masada kahvaltı sohbet derken, odama çıktım. Telefonum birden titremeye başlayınca baktım. Arayan Derin'di
"Mavişim Günaydın Naber!" Dedi.
"Günaydın Derinkuşum İyiyim Sen?"
"İyitim ben de. Konuştun mu annenlerle?"
Derin'in bahsettiği konu benim en yakın arkadaşlarımla geçireceğimiz tatil izniydi. Yaz aylarının başındayken bu vakitleri değerlendirmek için Derinlerin Yazlığına gidicektik. Hep birlikte.
Tabii yalnız değildik. 'Defne ve Saz arkadaşları'; Oğuz, Melih, Furkan, Derin, Ben, İpek ve Buse olacaktık.
"Defnee?"
"Kanka ben onu tamanen unutmuşum. Bekle şimdi izin koparmaya gidiyorum" deyip yüzüne kapattım. Derin şuan sinirden kuduruyodur yüzüne kapattım diye en sinir olduğu şeydir onun.
Hemen paldır küldür aşağıya indim ve anneme sarıldım. Hemen arksdından da babama büyük bir öpücük konurdum.
"Biricik ailem nasılsınız. Annecim sen bu hamiş halinle yapamıyosundur bişey söyle gidip alayım sana bişeyler. Babacım? Gazeteni almamışsın Halil abime söyliyim alsın he?"
Anne ve babam sinsi sinsi bakıştılıar annem, "Yine ne isticeksin de bakayım?"
Bende
" Anne bizimkileri biliyosunuz çok ısrarcılardır. Derin de; Defne dedi bizin yazlık var dedi tatil kaçamağı yapalım dedi. Ee ben de dedim ki olmaz dedim annem ve babam izin vermez dedim. O da dediki yoğok dedi verirler dedi şansını dene dedi ben dr diyorum ki benim babam çok anlayışlıdır annem beni hiiç hiç kırmaz izin verirler dedim. Sonuç bu." Dedim. Ve sonunda gamzelerimi belli edecek şekilde gülümsedim. Annem ve babam bakıştılar son sözü babam söylerdi bu evde bu bedenle babam ne derse o olurdu. Babam da ağzını araladı " Sınavların yaklaştı sende yoğun bir döneme girmeden rahatla istiyoruz. O telefonlar açık olduğu ve bizim aramalarımızı cevapladığın sürece sorun yok " deyince babama sıkı sıkı sarıldım. Annemin ilk önce yanağını sonra da karnını öperek. Teşekkür ettim bizim velede de seslenişte bulundum "bana bak çocuk annemi üzme uslu uslu büyü"deyince annem kafama vurdu. Bende güldüm ve hemen Derini aradım.

Yıldızlar ŞahidimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin