8. Bölüm~Küçük Yıldız

20 1 0
                                    

"Doruk!"
Durdu. Diğerleri yürümeye devam ederken Doruk yanıma geldi. "Efendim Sulu Göz?"
Ben de "Sulu Göz mü?" Dedim anlamayarak o da "oraya takılma maviş noldu?" Biraz durdum. "Teşekkür ederim."
O da "Ne için?" Diye sorunca "Az önce o şarkıda takıldığımda bana yardımcı oldun. Korayla konuşman yani ne diyeceğimi bilmiyorum...ben.. yani-" nefes verdim "Teşekkür ederim." Deyim tebessüm ettiğimde gamzelerim ortaya çıkmıştı. O da bu çekingen tavrımı anlayıp yüzümü ona bakmamı sağladı. Elleriyle dudaklarımın kenarını havaya kaldırdı. Sonra da yanağımda ki gamzelerin çukurlarına  parmağını gezdirdi. Yanaklarım kıpkırmızı olmuştu. Ona baktım ve beraber bizimkilerin yanına gittik. Eve vardığımızda odalar dolduğundan Derin ipeğin odasına geçti masal da benimle kalmak için odama geçti Doruk ise boş odayı aldı. Masal giyinmek üzere tuvalete girdi ben de biraz hava almak için dışarıya çıkacaktım ama hava soğuyunca altıma tayt giydim üstümdeki göbeği açık olan crop'u çıkarıp yerine siyah bol bir thisirt giydim. Hava çok soğuk değildir diye de yelek almadım. Masal'a dışarıda hava alacağımı söyledşm ve oda da keyfine bakmasnı söykedikten nsonra aşağı indim. Havuzun kenarında bağdaş oturdum. Derin düşüncelere daldığımda, "Sulu Göz?"
Aha tam da yerinde geldin aferim zeki çocuk. "Doruk?" Yanıma geldi ayakta dikikdi ben ona kafamı kaldırıp baktım. Oda bu hareketime güldü. "Niye uyumadın?" Diye sordu. "Bilmiyorum uykum yok seninde mi?"diye sordum. Oda kafasını salladı ve yanıma oturdu.
"Anlatmak istersen dinlerim Mavi kız"
İçimden bir ses anlat diyo ama daha yeni tanıştığım birine neden güvrneyim diyorum.
"Koray."
"O piç yüzünden suratın düştü demek.."
"Bundan 1.5 yıl önce mutluyduk, hem de çok. Her zamanımızı beraber değerlendirir, benim mutluluk kaynağım o olurdu."
Durdum. Titremeye başladım. Doruk üstündeki hırkayı çıkartıp bana verdi. Ona teşşekkür eder gibi baktım ve devam ettim.

"Okul çıkışları hep el ele diz dize birlikte olurduk bundan 1 ay önce. 1 ay önce beni en yakınım dediğm kızla öpüşürken yakaladım yetmezmiş gibi gğnlerdir beni arıyor. Bu benim ağrıma gidiyor tamam mı? Yani bi insan neredeyse canını ver dese vereceği birine güvendiği birine sırıl sıklam aşık oluğm birinden böyle bşey beklemezdim. Yapamıyorum, çok yoruldum gücüm kalmadı." Dedim ve devam ettim
"Hoşlanmayı aşk sanıyormuşum meğer..." dedim. Gözümden art arda yaşlar aktı. Doruk bana baktı. Ellerimi tuttu. Ama yüz ifadesi yanlış anlaşılmaktan korkuyor gibiydi bu nedenle sevecen bir gülğmseme yoladım. Bana baktı uzun uzun. gözleri yanaklarıma dudaklarıma gözleri gözlerime değdi. Ve ağzını araladı. "Defne bir şerefsiz yüzünden üzülmene değmez. Bana bak, o göz yaşın gelecekse üzüntüden değil mutluluktan gelsin. O Maviliklerin ağlamaktan kızarmasın. O gamzelerin gülmekten belirsin orda. Baktın baş edemiyosun dışarıya çık iyice nefesi içine doldur ve o nefesi ver. Gökyüzüne bak o yıldızlara bak. Milyonlarca yıldız hepsi aynı anda parlıyor. Sabahları yıldızlar belirmezken gece neden hepsi ortaya çıkar? 1 gün içinde ertelediğimiz ne varsa hepsi geceleri tepemizde beliriyorlar.O yıldızlar sönmekten yeniden doğmaktan sıkılmıyorsa, sen de yere düştüğünde güçsüz kaldığında pes etme,yılma. Yanımda böyle arkadaşların ailen oldukça pes etme. Dedim ya yıldızlara bak en azından içini ferah tutar şimdi bana söz veriyor musun?"
"Ne için?"
"Mutsuzken asla yılmayacağına pes etmeyeceğine" o kadar içten söylüyordu ki dilim tutuluyordu.
"Söz." Dedim
"Yıldızlar şahidim. Bunu unutma" dedim
"Yıldızlar şahidim."dedi ve gözümdeki yaşı sildi. Ayağa kalktı,ellerini bana uzattı. Tutup kalkmamda yardımcı oldu. Birden söze girdi.
"Aslımda sana küçük yıldız demeliyim."
"Neden?"diye sorduğumda havadaki en küçük yıldızı gösterdi.
"Bak o da senin gibi küçük ve diğerlerinden daha az parlıyor. Ama sonuç olarak parlıyor ve diğerleri kadar olmasada kendini belli ediyor. Küçük deyip geçmemek gerek. Belkide sönmemek için ne mücadeleler veriyordur..."
Ağzım açık bir şekilde baktım. Haklıydı. Herhangi bir engelde yoruldum deyip pes edemezdim. Mücadele etmem gerek. İkimizde sessizce yukarıya çıktık benim odamın kapısına kadar eşlik etti.
"İyi geceler Ukala Çocuk" diyince ikimizde sırıttık.
"İyi geceler Küçük yıldız."

Yıldızlar ŞahidimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin