Luna is een verlegen meisje die niet veel durft te zeggen. De badboy van de kostschool pestte haar ook altijd. Haar vader en moeder zijn gescheiden dus als ze soms thuis komt is het moeilijk, daarom wil ze ook niet naar haar vader want door de schei...
Ik zit hier nu al een jaar en word alleen maar gepest en er komen dit jaar nieuwe meiden naar school en ja raad eens, ik moet ze een rondleiding gaan geven pffffff. Ik hou het hier echt niet meer vol, soms hoop ik dan ook gewoon dat mijn leven voorbij is en ja je hoort het goed voorbij is. Ik zit nu in mijn laatste les, tekenen gelukkig iets wat ik een beetje leuk vind en kan. Jammer genoeg zijn mijn tekeningen al mijn emoties dus verdriet en de dood. Gelukkig ziet de docent het niet.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dit was degene die ik net had gemaakt. Een meisje oftewel mezelf waar aleenmaar het duister overheerst en het kleur weg valt. Mijn vader is trouwens vorige week overleden aan een teveelheid alcohol en drugs. Mijn moeder heeft een soort ziekte gekregen waardoor ze veel vergeet. En ik ik word gepest geslagen en noem maar op. Dus je kunt het vast wel raden maar ik zit in een soort depressie. Morgen komen die nieuwe meiden. Ben benieuwd of ze een beetje aardig zijn. Hoop het wel enkel weet je wat wel raar is elke keer als ik bij mijn moeder op bezoek ga zegt ze nooit Luna maar altijd Lara dus vroeg ik aan de dokter of dat iets te maken kon hebben met haar ziekte, enkel het rare was dus hij zij dat het daar niet mee te maken had en dus Lara ook echt bestaat. Maar ik snap niet waarom ze mij dan Lara noemt. Dus daar ben ik nu nog steeds niet uit.
Ik word uit gedachten gehaald door de directeur die mijn naam omroept waarschijnlijk omdat de nieuwe meiden er zijn. Snel pak ik nog een paar dingetjes en ga naar beneden naar de directeur. Aangekomen bij de directeur zitten er drie meisjes in de stoelen. Hey, ik ben Luna en wie zijn jullie? Vroeg ik aan de de drie meiden. O ja halo, ik ben Camilla, dit zijn Emilie en Lara. Wat me wel opviel is dat Lara en ik er bijna precies hetzelfde uitzagen. En aan Lara en haar vriendinnen te zien hadden die het ook door. Voor ik het wist zij de directeur mijn naam nog eens plus mijn achternaam. Aan Lara haar hoofd te zien schrok ze van mijn naam waarom wist ik niet dus besloot het maar te vragen. Waarom schrok je van mijn naam? Vroeg ik. Ze was even stil maar riep toen uit het niks OMG IK HEB JE GEVONDEN EINDELIJK, DAT IS ZE DAT IS MIJN TWEELING ZUSJE!!! Ik keek haar even verbaasd aan en toen wist ik het waarom mijn moeder de hele tijd lara riep, ik heb gewoon een fucking tweelingzusje.ik knuffelde haar en hebben de hele tijd gepraat over onszelf, ik had haar ook over onze vader en moeder verteld. Zo ging het de hele rondleiding. Ze was best aardig en haar vriendinnen ook enkel dat was dus wat ik dacht. De dagen daarna waren ze stoer en hallde ze grappen uit.
