အပိုင္း (၁)

4.3K 213 7
                                    

သာယာတဲ့ မနက္ခင္းတိုင္းမွာ..စာသင္ရတာက်ေတာ္အရမ္းနစ္ၿခိဳက္မိသည္......
ငွက္ကေလးေတြ ေတးသံသာေလးေတြနဲ႔ဆိုပိုေတာင္ေကာင္းေသးတယ္.....

မနက္ခင္းက.... စာေတြ မွတ္မိဖို႔အတြက္
္အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ေလ.
..
ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈဆို႔လို႔...က်ေတာ္ကေတာ့
မနက္ခင္းတိုင္းေက်ာင္းကို ေစာေစာသြားၿပီးကိုယ့္အတန္းထဲက ကိုယ့္ခံုေပၚမွာ စာလုပ္ေလ့ရိွ၏.....

တကယ္ေတာ့ က်ေတာ္ကစံျပေက်ာင္းသားတေယာက္မို႔လို႔လား မသိ?

နံမည္က "park chanyeol"
17နစ္ရြယ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသား
တစ္ေယာက္

အတန္းထဲရဲ႕ ကိုယ္ေလာ႐ွည္ဆိုလည္းမမွား
အရပ္ကမိုးထိုးေနလို႔ေပါ့ဗ်ာ.....

ႂကြားတာေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့. က်ေတာ့႐ူပါကေကာင္မေလးေတြ တဝုန္းဝုန္းထေသႏိုင္သည့္.....႐ုပ္မ်ိဳ ဳးပိုင္ဆိုင္ထားသူ....

လိပ္လို႔သတ္မွတ္ၿပီး ကိုယ့္ဖက္ကို ရက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္....အမွန္တိုင္းေျပာျပတာဗ်....က်ေတာ္က ေက်ာင္းမွာပါေျဖာင့္ေစာ္ၾကည္ဘဲေလ.....

စာလည္းေတာ္.....ေခ်ာလည္းေခ်ာေမာေသာ
က်ေတာ္က တတန္းလံုးရဲ႕ အသင္းေခါင္းေဆာင္....ဆိုေတာ့...လူေတြဝိုင္းဝိုင္းလည္ပါပဲ

ဒီထက္မကေျပာခ်င္ေသးေပမယ့္လည္း....
Readerေလးတို႔ မ်က္စိေညာင္းသြားမွာစိုးလို္႔
မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္ အရင္တလက အဆင့္က်ထားလို႔.....ဒီလအတြက္ စာအေသလုပ္ေနရတာ.........

ေလ်ာက္ေျပာခန္းေတြရပ္ကာ....chayeolကေတာ့......အခန္းထဲ ဆရာ,မဝင္ခ်ိန္ခင္ထိ စာကိုအာရံုနစ္ထားလိုက္ေတာ့သည္......

ေကာင္းခန္းေရာက္ေနျပီဆိုရင္ အေနာက္ယွက္ေတြရိွတတ္သတဲ့.....
ဆိုလိုရင္းက မွားႏိုင္မလား........

"ဒုန္း!...."

က်ေတာ္ခံုေပၚသို႔ လက္ျဖင့္ ထုသံ.........
တနည္းအားျဖင့္ စိန္ေခၚသံေပတည္း....
ဘယ္သူဘယ္ဝါ လက္ခ်က္ဆိုတာသိေပမဲ့

"က်စ္..."..

ဆုပ္သက္တစ္ခ်က္သတ္မိ၍...က်ေတာ့္ေ႐ွ႕ကရပ္ေနသူကို ျပန္မၾကည့္ကာ.....
ကိုယ္စာကိုျပန္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္...

You are...? (Complete)Where stories live. Discover now