အပိုင္း(၁၆)

1.9K 167 14
                                    

"You are?"

~~~~~~

"ဒုန္း...  ဒုန္း....."

တခါးသံသည္ပံုမွန္တခါးေခါက္ေနသည္ထက္က်ယ္လြန္းေန၏။ဂေယာက္ေျခာက္ျခားျဖစ္ေနေသာကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္သည္လည္း ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိစြာ တခါးစီကထြက္ေပၚလာမယ့္ အႏၱရာယ္ကိုပဲေငးၾကည့္ေနမိၾကသည္။

"ဒိန္း....!!!!"

အျပင္ဘက္ကေန အၾကမ္းပတမ္းေဆာင့္ကိုင္လိုက္ေသာ တံခါးသည္က်ိဳးပဲ့၍ လြင့္ထြက္သြားသည္။အနက္ေရာင္ဝတ္စံုေတြနဲ႔ လူဆယ္ေယာက္ခန္႔အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာ၍ ေဂ်ာင္ဆူးနဲ ့ခ်န္ေယာလ္ကို ဝိုင္းဖမ္းခ်ဳပ္ထားျက၏။

"ေဂ်ာင္ဆူးေရ လက္ကိုအရင္လႊတ္လိုက္တဲ့သူကအရံုွးေနာ္.... "

"ငါဘယ္ေတာ့မွ မလႊတ္ဘူး အႏိုင္ရေအာင္ယူမယ္..."

႐ုန္းတယ္ ႐ုန္းတယ္ ဒါေပမယ့္ ဆယ္ေယာက္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွအားမမ်ွစြာနဲ႔ ဆြဲရာဘက္သို႔ လက္တြဲေတြျဖဳတ္ၿပိီးပါသြားၾကေလေတာ့၏။ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္အရံႈးမေပးပဲ ခ်ဳပ္ထားေသာလူေတြကို တြန္းက်ိဳ းလိုက္ကာ ေနာက္ေဘးအေပါက္ကေန ထြက္ေျပးလာၾကေတာ့၏။

"ေဂ်ာင္ဆူးေရ...ေနာက္ထပ္ၿပိဳင္ပြဲထပ္စမယ္။မေျပးႏိုင္ေတာ့တဲ့သူကအရံႈး....."

"ငါလည္းႏိုင္ခ်င္တာေပါ့ ေျပးမွာပဲ. ေဟာဟဲေဟာဟဲ"
အသက္႐ႈမမွန္ေသာေလသံေတြနဲ႔ေဂ်ာင္ဆူးက ခ်န္ေယာလ္ကိုအေၾကာမခံပဲ ျပန္ေျပာသည္။ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေျပးေနၾကသည္မွာ ဖိနပ္လည္းမပါ၍ အသဲအသန္ပင္ျဖစ္သည္။အေနာက္ကလည္း လူေတြလိုက္လို႔ပါ၏။

*အဆံုးမရိွတဲ့ တာေဝးၿပိဳင္ပြဲမွာဆိုရင္ေတာင္ ငါအခ်စ္ပန္းတိုင္အတြက္ ေျပးေနရမွာပဲ*

ဇာတ္သိမ္းမႈလား။ကံမေကာင္းမႈလား။ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေ႐ွ႕တြင္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးႀကီးသာက်န္ေတာ့၍ ေျပးလမ္းသည္ဆံုးသြားေတာ့၏။ေခ်ာက္ေအာက္ကိုငံုၾကည့္လိုက္ေတာ့ တဟုန္ဟုန္စီးဆင္းေနတဲ့ေရျပင္တစ္ခု။အေနာက္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူမ်ားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုဝိုင္းလို႔ကာထားေနၿပီ။မိဘႏွစ္ပါးကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာပင္ရိွသည္။

You are...? (Complete)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt