"Tama na yan Dianne, your drunk" saway sa akim ni Athena sabay agaw niya sa isang baso ng winena hawak ko.
"No kaya ko pa" I snorted sabay agaw ko sa kinuha niya na wine at agad ko iynong ininom. I only feel pain for now. I'm nothing but a worst nightmare of Blaze.
Bigla niyang hinigit ang kamay ko dahilan para mapaharap ako sa kanya. " What you've doing?" tanong ko sa kanya. Agad niyang hinawakan ang magkabilang balikat at niyugyog " ano ba ang nangyayari sa 'yo Dianne. 2 years, 2years Dianne. Tama na !Hindi ka na ba nakakaramdam ng pagod " I saw sadness in her eyes my tears began to fall.
" Akala mo malakas ako. Ngayon pagod na pagod na ako pero kinaya ko dahil mahal na mahal ko siya. Baliw na siguro ako. Intindihin mo naman ako. Mahal na mahal ko si Blaze. i love him.." hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil agad niya akong sinampal. She is right 2 years na akong namumulubi sa pagmamahal ni Blaze. Ang sakit-sakit na eh.
"Kulang pa iyan Dianne para magising ka. Marami pa na lalaki na magkakagusto sa'yo" singhal niya sa akin. Alam ko at ramdam ko na wala na talaga kaming pag-asa ni Blazeman ng puso ko.Kung puwede lang sanang ibaling sa iba ang puso ko ay matagal ko ng nagawa pero kahit anong gawin ko ang asawa ko pa rin ang laman ng puso ko.
" Hindi mo ako naiintindihan"
" I understand you. It's just tama na. 2 years is enough"
" No. I will never let him go"
" Alam mo ba sa pinagkakagawa mo lalong-lalo siyang masasakal sa'yo. Kung mahal ka niya dapat matagal na kayong naging masaya"
" Alam kong hindi ako kayang mahalin ni Blaze. Kahit parang balewa lang ako sa kanya gutso ko nandyan lang ako sa tabi niya. Bakit ba kasi sa dinami-dinami ng lalaki sa mundo bakit siya pa?" agad niya akong niyakap. Ilang minuto din na ganoon ang puwesto namin. Athena never failed to feel na may kakampi ako.
" Halika na. iuuwi na kita. you need to rest"
BINABASA MO ANG
"The voice of love"
RomancePagdating sa pag-ibig handa kang maging bulag basta makapiling mo lang ang taong mahal mo. Pilit umaasa na mamahalin ka rin pabalik ng taong iyon. Kahit alam mong nakikita mo sa mga mata mo ang katotohanan na para kang isang bagay na kailangan ng it...
