Kabanata 1
Nanginig ang buong katawan ko nang marinig ko ang pagtugtog ni Kent ng piano. Pumikit ako at humugot ng malalim na hinga.
You can't fuck this up, Dynah.
Pinikit ko ang mga mata ko, at sinimulan ang pagkanta.
"Nadarama ko pa," inhale. "Ang iyong mga halik na hindi ko mabura."
I did everything not to think about him.
"Sa isip at diwa," pero bakit ganito ka-lala ang tama ko sa'yo? "Tila naririto ka pa."
And of course, no matter how hard I tried, hindi pa din kita makalimutan. Gano'n kita ka-mahal.
Kahit anong kumbinsi ko pa sa sarili ko, hindi ko pa din makalimutan ang nararamdaman ko para sa'yo.
"Naririnig mo ba? Mga patak ng aking luha."
It's still fresh in my mind, you know? Kung paano mo sinabi sa akin na ayaw mo na. Kung paano mo pinakita sa akin na sawa ka na. Kung gaano kadali para sa'yo na iwan ako.
Bakit ang sakit? Why the fuck does it hurt so much? I never cared about anything else before. Pero bakit pag dating sa'yo, puta, tiklop ako?
"Mananatili nang sugatan ang damdamin, sinta."
You left me with a permanent scar. Bakit no'ng una, you were the one who healed the pain from the past? How come you're the cause of it now?
I don't understand how you can do this. How those people whom you loved the greatest, will be the cause of your greatest pain.
"Sa bawat araw, bawat tibok ng puso," pinikit ko ang mga mata ko, and suddenly, my heart beats within the melody of the song.
"Ikaw ang nasa isip ko..."
That's right. Because even after all the pain you've caused, after all the hurtful things you said, ikaw pa 'din ang iniisip ko. Ikaw at ikaw lang.
"Ala-ala mo, sa akin ay gumugulo," pinikit ko ang mata ko at inalala ang buong mundo ko. "Bakit di nalang pawiin ang hapdi sa aking puso?"
Hindi ko namamalayan na umiiyak na pala ako. Nagmukha siguro akong tanga sa harap ng audience.
How can I help it? Sa bawat bigkas ko ng lyrics netong kanta, siya lang ang naaalala ko. Siya lang.
Sobrang sakit. I remember everything. From the first time we met, the first time we said those goddamned three words, the first time na pinaiyak niya ako, and this.
"Pipilitin kong limutin ang pag-ibig mo. Kung panaginip lang ito," kahit ako, nagulat no'ng narinig ko ang sarili kong hikbi. I couldn't help but cry.
"--sana'y gisingin ang aking," My breath hitched from crying. "Puso."
Tumigil na si Kent sa pagtugtog ng piano dahil kahit siya ay napansin ang obvious ko na pag-iyak sa stage. Nakita kong sinenyasan ni Manager Lin si Kent na itabi na ako.
Agad na tumayo si Kent at inalalayan ako pag-baba ng stage.
"What was that?" Kunot-noong tanong ni Manager Lin. She didn't sound as if she was asking something. It was more of a confused tone with disappointment.
"Ynah, if you're going through something right now, okay lang," sabi pa niya. "Just don't bring it on the stage."
"Manager, pauwiin nalang po natin si Ynah. She needs to rest." Sabi ni Kent.
"Fine. Umuwi na kayo parehas. May pasok pa kayo bukas." Manager Lin said. She looked at Kent, before she looked at me and shook her head in disappointment.
She left me and Kent alone backstage. Kent patted my back and smiled at me. "Friend, hatid na kita pauwi. Mahirap na, baka sa bus ka pa magdrama at mapagkamalan ka pang baliw."
Gabi na, halos lagpas alas dose. Nakahiga lang ako, at tinitignan ang bawat pictures ko kasama siya.
I looked at our pictures together while Sam Smith's 'I'm not the only one' plays in my earphones.
I know this isn't the way to move on. Pero puta, anong magagawa ko? Mas gugustuhin ko pa 'tong gawin kaysa pa lokohin ko sarili ko na okay na ako.
Napangiti ako nang makita ko ang picture namin no'ng unang date namin. Sobrang lawak ng ngiti ko. Sobrang saya namin.
And suddenly; it hits me. That I will never get to see this kind of happiness again. That I will never get to see him smile as wide as that with me again.
The sudden realization hurts, like an arrow bound to hit straight to the heart.
At umiiyak na naman ako.
Umiiyak na naman.
Walang sawang pag-iyak.
Tinabi ko na ang cellphone ko at nag takip ng unan sa mukha.
This is a night of agony. A night of tears and heartbreak. A truly heinous sight.
Sana magising nalang ako na okay na ako. Na hindi na masakit.
Sana magising na ako.
