Bugünden tam 20 yıl öncesine,17 yaşıma gidiyorum.Normal bir kasabada normal bir ailesi olan normal bir kızdım.Herkez gibi lise hayallerim vardı. Sonra liseden ayrılıp güzel bir iş bulup evlenecek , çocuk sahibi olacaktım.Ama işte bakın neler oldu...
Sabah saat 7:30
Alarm'ın çalmasıyla heyecanla uyandım. Lise 3'ün ilk günüydü.Bu günü diyer lise yıllarından/günlerinden ayıran şey; yeni bir şehirde, yeni insanların arasında olmamdı. Birazcık klasik olucak ama babamın işinden dolayı daha önce bulunduğumuz şehri(bursa) terk edip izmire taşınmamız gerekti. Sonuç olarak işde burdaydım ve burada edineceğim arkadaşlarımı seçeceğim önemli bir gündü. Hemen kalktım, yüzümü yıkadım, en sevdiğim eteğimi seçtim, altına hemen dizime kadar olan çoraplarını giydim. Çok abartmak istemediğim için üstüne basit, beyaz bir tişört ve ayakkabı olarak da siyah-beyaz bir Converse giydim.Yüzümü daha güzel göstersin diye BB krem ve gözlerime de kalem çektim. Ben orta boylu, kumral, yeşil gözlü bir kızım.Annem ve babam çok güzel olduğumu söyler ama biliyosunuz işde onlar anne ve babam. Herneyse iyice hazırlandıklarını sonra babam beni yeni liseme götürdü.Ben bu yaşıma kadar hep özel liseye gittim ve bu gün de bir devlet lisesine gitmek konusunda korkuyorum. Annem bana; bişey olmayacağını, rahatça alışacağımı söyleyip durdu ama ben hala pek rahat değildim. Okula gelir gelmez hemen sırama geçtim ve beklemeye başladım. Size hayatımın hikayesinin burda bu anda başladığını söyleyebilirim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir parça umut
Fiksi RemajaHayat herkeze her zaman beklendiğini gibi aşk, para, mutluluk vermez . Hatta bazen seni zorlar. Seni en çok sevdiklerinle , değer verdiklerinle sınar. İs o zaman ihtiyacın olan BİR PARÇA UMUTDUR...
