KOR | OĞBAH |

5. Bölüm

Not: Bahar 27, Oğuz 30 yaşında.

Sınır = 20 vote, 40 yorum sizi seviyööm

~~ OĞUZ'DAN ~~

Bahar'ı kucağıma alıp hızlı adımlarla eve doğru yürümeye başladım. Kapıya geldiğimde çaresiz bakışlarla kapıya baktım

"Hay ebesini sikeyim! Nasıl açacağım şimdi ben bu kapıyı?"

Baharı yere yatırıp cebimdeki anahtarla kapıyı açtım.

"Gel buraya tosbağa" diyerek Baharı tekrar kucağıma aldım

Merdivenleri yavaş yavaş çıkıp yatak odasına girdim ve Baharı yatağa yatırdım. Telefonum çaldığında oflayarak açtım

"İş tamamdır, söylersin. Görüşürüz" diyerek telefonumu cebime sıkıştırdım

"Ben Başak burcuyum abi, yatırmam böyle" dedim ve Baharın dolabını açtım

İçinden kırmızı pijamalarını çıkarıp Baharı yataktan doğrulttum. İnatçı keçi bir türlü ayakta duramıyordu

"Lan!"

Belinden tutarak bedenini yatak başlığına yasladım. Sarı saçlarını arkaya atıp üstündeki siyah tişörtü çıkarttım. Gözlerim göğüslerine kaydığında pis pis sırıttım. İçimden maşallah diye geçirip pijama üstünü giydirdim. Yatağa tekrar yatırdığımda bir şeyler mırıldandı ama ilacın etkisiyle konuşamıyordu

"Şiştt" dedim parmağımı dudağına bastırarak "Uyu sarışın uyu"

Pantolonunu çıkarıp bir kenara attım.
"Sende fena değilmişsin ha"

Pijama altını dizine kadar çektim. Kalçasından tutup kaldırdım ve yukarıya kadar çektim. Mışıl mışıl uyuyordu, tamda istediğim gibi.

Derin nefes alıp bende üstümdekileri çıkardım. Altıma sadece eşofman giyip yatağa balıklama atladım. Kafamı sağa çevirip Baharı izledim. Her şeyden habersiz uyuyordu, özür dilerim Bahar. Bunu yapmak zorundaydım.

~~ BAHAR'DAN ~~

Uyandığımda pijamalarımla yatak odasında yatıyordum. Oğuz sadece altında eşofmanla yatakta uzanıyordu ve telefonuyla uğraşıyordu. Doğrulup ona baktım

"Noldu ya bana?"

Telefonunu bırakıp bana baktı

"Sonunda uyanabildin, öldün sandım bir ara"

"Noldu bana" diyerek üstüme baktım "Bunları kim giydirdi! Söylesene!"

"Dün akşam bayıldın, sonra seni eve getirip giydirdim"

"Gerizekalı! Sen kendini iyice rolüne kaptırmışsın. Unutma biz bir görev için evlendik!"

Sinirli bir şekilde ayağa kalktım. Başım çok ağrıyordu. 1 bardakla asla sarhoş olamazdım ben ya. Yatak odasından çıkıp evde dolanmaya başladım.

"Nerede bu telefon ya!"

Salona hızlı adımlarla inip her tarafa baktım. Koltuk altlarına, komidine, çekmecelere her yere. Ama yoktu işte, sanki yer yarılmış içine girmişti

"Bunu mu arıyorsun ufaklık?"

Oğuz'un tok sesiyle kafamı ona çevirdim. Elinde siyah telefonumu sallıyordu

"Şükür! Ağlayacaktım az kalsın"

Oğuz'un yanına gidip elinden telefonu alacakken telefonu havaya kaldırdı