Hiking မသြားခင္ တစ္ပတ္ကေတာ့ မနက္အေစာထပီး Training ဆင္း...
အိမ္ျပန္ ေရအျမန္ခ်ိဴး လြယ္အိတ္ကိုျဖစ္သလိုဆြဲပီးေက်ာင္းကိုေျပး.....
ညေန တခါ Training ထပ္ဆင္း.... အဲ့တာေတြကလြဲရင္ က်န္တာေတြကေတာ့ပံုမွန္အတိုင္းလည္ပတ္ေနဆဲပါပဲ ။"Baek ေရာ. ဒါေလးေသာက္အံုး"
40 kg ေလးတဲ့ Hiking Bag ႀကီးကိုပုခံုးကေနေတာင္မခြ်တ္ႏိုင္ဘဲ လြယ္ရယ္သားထိုင္ခ်ပီး ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ေနတဲ့က်ေတာ့္နားကိုလာပီး Energy Drink ကမ္းေပးတဲ့ Sunbae ကိို ေက်းဇူးတင္စကားျပန္မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေမာေနတာမို႔ ေခါင္းသာတဆက္ဆက္ ၿငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္ ။
သစ္ရြက္စိတ္စိတ္ေလးေတြရွိတဲ့အပင္ေအာက္မွာထိုင္ေနတာမို႔ ေနေျပာက္ေလးေတြက ဟိုတကြက္ဒီတကြက္မ်က္ႏွာေပၚက်ေနတာကိုမ်က္လံုးေတြမွိတ္ထားေပမယ့္ ခံစားလို႔ရေနတယ္ ။
လြယ္အိတ္ႀကီးတခုလံုးကိုပစ္မွီပီး ထိုင္ေနရတာ သူမ်ားအျမင္သက္ေတာင့္သက္သာမရွိေပမယ့္ ကိုယ့္အတြက္က သက္သာတာထက္ဟိုဖက္ကမ္းေတာင္လြန္ေနပါပီ ။"ပင္ပန္းေနပီလား?"
မ်က္ႏွာေပၚက်ေနတဲ့ေနေျပာက္ေလးေတြမရွိေတာ့တဲ့ ခံစားမႈနဲ႔အတူ နားထဲဝင္လာတဲ့ အသံခပ္ၾသၾသ.....
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ထိုင္ခ်လိုက္ပံုရတာေၾကာင့္ ေျခေထာက္နားကသစ္ရြက္ေႂကြေလးေတြ လႊင့္သြားတာကိုခံစားလိုက္ရတယ္ ။
ေလအေဝွ႕မွာပါလာတဲ့ ေခြ်းနံ႔ေရာယွက္ေနတဲ့ ကိုယ္သင္းနံ႔ေၾကာင့္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္စရာမလိုပါဘဲ ဘယ္သူမွန္းတန္းသိလိုက္ပါရဲ႕ ။"အင္း"
ညႀကီးမင္းႀကီး အိမ္ကေနေရႀကီးသုတ္ျပာထြက္သြားပီးေနာက္ပိုင္း တစ္ပတ္တိတိအၾကာမွာ အျပန္အလွန္ေျပာျဖစ္ၾကတဲ့စကား ၂ ခြန္းက ဒီေလာက္ပါပဲ ။
အဲ့ေန႔ညအပီး ေနာက္ရက္ေတြေက်ာင္းမွာလည္း မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ျဖစ္သလို ဖုန္းနဲ႔လည္းအဆက္အသြယ္မရွိခဲ့ ။
Hiking သြားဖို႔လိုေနတာေတြရွိေနေသးတာေၾကာင့္ သူ႔ဆီဖုန္းဆက္ဖို႔ တစ္ပတ္အတြင္း အႀကိမ္ 40 ထက္မနည္းႀကိဳးစားခဲ့ဖူးတာေတာ့ ဝန္ခံရပါလိမ့္မယ္ ။
YOU ARE READING
Y.O.U
Fanfictionပင္ပန္းလြန္းလို႔အေဝးဆံုးကိုထြက္သြားခ်င္တိုင္း မထြက္သြားႏိုင္ရတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုတစ္ေလကေတာ့ရွိေနၿမဲပဲ ။