I Love Him!! เผลอรักเขาเข้าแล้วสิ

อันตราย!?

นี่เป็นเวลาหลายชั่วโมงเเล้ว ผมยังคงวิ่งวุ่นร้องหาน้องชายจอมก่อเรื่องของผมอยู่ จนถึงตอนนี้ผมพยายามหาน้องทั่วแทบทุกตึกเเล้วแต่ก็ยังไม่เจอ
ทำไงดี ถ้าเฟลี่เป็นอะไรไปล่ะ ผ..ผมจะทำยังไงดีล่ะ ตอนนี้ผมเหลือเพียงแค่น้องบ้าคนเดียวเเล้วนะ
น้ำตาใสๆของผมเริ่มไหลรินลงมาเป็นทางยาว
"ฮึก..ฮึก"ผมเริ่มร้องไห้ออกมา

"นี่ โรม่าเจอมั้ย----"เมื่อครูหันมาพบกับผมที่น้ำตานอง มันทำให้ผมทั้งอายและเสียใจ

ดูเหมือนว่าครูอันโตดูตกใจมากๆที่เห็นผมสภาพอย่างนี้ "นี่โรม่าไม่เป็นไรนะ ผมเชื่อว่าต้องหาน้องเธอเจอแน่ๆ ลองหาดูกันต่อนะ"เขายิ้มก่อนจะกอดผม

อา...มันอบอุ่นมากเลยเหมือนมีความรู้สึกบางอย่างที่ผมไม่เข้าใจ นี่ผมไม่ได้กอดใครมานานมากเเล้วนอกจากป้าลินน์กับน้องบ้าของผมเหรอเนี่ย

ผมจึงกอดครูพักใหญ่ๆ ก่อนที่จะคลายกอดที่อบอุ่นนั้นออก "ป่ะ เราไปหากันเถอะ"เขายิ้มให้ผม ก่อนวิ่งหาต่อ ผมเลยวิ่งไปกับเขา

เวลาล่วงเลยไปเรื่อยๆ ณ ตอนนี้พระอาทิตย์เริ่มขยับลงสู่ขอบฟ้าลงเรื่อยๆ

"โลวี่ นั่นน้องเธอรึเปล่า"อาจารย์ ตะโกนหาผมที่อยู่อีกฝั่ง

ผมจึงวิ่งสปีดมาหาครูอันโตนิโอ ก่อนจะมองเข้าไปในซอย ผมเห็นคนที่คุ้นตาผมคุ้นตา ใช่เเล้วนั่น น้องผม!!! แต่ดันมีผู้ชายตัวใหญ่อยู่ด้วย

เขาริบังอาจทำร้ายน้องผมจนต้องโทรหาผมงั้นหรอ แกตายยยยยย

"เฟลี่!!!!"ผมกระโดดถีบชายสูงใหญ่ด้วยแรงที่มีทั้งหมด ก่อนน้องผมจะโวยวายใส่ผม

"พี่ ทำอะไรกับลุควิกอ่ะ เขาช่วยผมนะ"ช่วยเหรอ ช่วยไรฟร่ะ เฟลี่พูดตกใจก่อนจะวิ่งไปหาคนที่กองอยู่ที่พื้น

"เป็นอะไรมั้ยอ่าา ลุค"เฟลี่ดูเป็นห่วงเขามาก นี่ผมทำอะไรผิดอ่ะ ไม่ใช่เขากำลังรังแกน้องผมอยู่หรอ?