Rovino'Past
'จิ๊บๆ'เสียงนกร้องแสดงถึงยามเช้าที่แสนสดใส หลังจากที่ผมได้หลับไปพร้อมความเหน็ดเหนื่อยเมื่อคืน
"อือออออ"ผมที่นอนไม่สบาย เพราะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่มาทับที่อกของผม
"เมี้ยว =●○●=" เสียงแมวที่เหมือนอยู่ตรงอกผมดังขึ้น ผมเลยลุกขึ้นช้าๆ
"ฮึ่มมมม เจ้าตัวดี แกมาทับฉันเองหรอ"ผมเอามือไปวางเเล้วยีๆที่หัวแมวตัวดีที่ทับไม่ให้ผมหลับสบาย ดูเหมือนมันจะชอบด้วย มันเอาหัวมันมาถูๆที่มือผมอย่างน่ารักน่าชัง
"แล้วนี่แกไม่ไปหาลูกๆ หน่อยหรอ"ผมเอ่ยถามแม่แมวแม้รู้ว่ามันไม่ตอบก็เถอะ แต่เหมือนเจ้าแมวที่เฟลี่ช่วยไว้จะเข้าใจและกระโดดลงมาที่พื้น พร้อมหันไปทางนึงก่อนหันมาทางผมอีกรอบ
"ไปเถอะ"ผมยิ้มให้แมวที่หันมาหาผม ก่อนมันจะวิ่งไป
ผมลุกขึ้นยืนก่นจะเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวต่างๆให้เสร็จเรียบร้อย แล้วจึงลงไปชั้นล่าง
ตึก ตึก ตึก เสียงบันไดขนาดที่ผมลงชั้นล่าง
ผมได้ยินเสียงคุยกันข้างล่าง อืมม น่าจะเป็นน้องผมกับชายที่ผมเผลอไปถีบเขาเมื่อคราวก่อนคุยกัน
"แงงง ลุค นายฟื้นเเล้ว แงงงงง"เฟลี่โผเข้ากอดชายที่นอนอยู่บนเตียงที่ผมถีบไป ฮึ่ยเห็นเเล้วไม่สบอารมณ์ผมเอาซะเลย
"ไม่เป็นไรเเล้วน่า แค่เข้าใจผิด"คนที่ชื่ออะไร ลุกๆซักอย่างพูดโอนโยนกับเฟลี่ ก่อนลูบหัวเบาๆ
พี่อย่างผมก็อยากลูบเหมือนกันนะ!!! แต่ถ้าให้ทำเเล้วมันเขินๆอ่ะดิ
"แค่กๆๆ" ผมแกล้งไอแห้งๆ ก่อนจะเดินไปจับแยกน้องผมออกจากคนที่ลูบหัว
"นี่ นายน่ะ ไม่เป็นไรเเล้วใช่มั้ย"ผมถามตามมารยาท
"ครับรุ่นพี่"เขาตอบกลับเรียบๆ
YOU ARE READING
I Love Him!! เผลอรักเขาเข้าแล้วสิ
FanfictionCháo ฉัน โลวิโน่ วาสกัส ตอนนี้ ฉันอยู่กับ เจ้าน้องบ้า เฟลิเซียโน่ หลังจากพ่อเเม่เสีย ก็มีคนบ้า อย่าง "อันโตนิโอ" มาเป็นผู้รับอุปการะ เรา 2คน เห็นว่าเป็นอาจารย์หรือ ไรสักอย่างเเหล่ะ เเต่ทำไมล่ะ เวลาที่ฉันอยู่ใกล้เขากลับรู้สึกแปลกๆบอกไม่ถูก เ...
