Sehun's POV
რა? რა ჯანდაბაა...
ეს არ შეიძლება...ეს არ უნდა მოხდეს...ჰიორი?..მას ეს როგორ ვუთხრა..არა ყვლაფერი ასე უაზროდ ვერ დამთავრდება.
-რა?!(სეჰუნი/ბორა)
-ასეა საჭირო
-არ მაინტერესებს რა არის საჭირო მე ჩანიოლი მიყვარს!(ბორა)
-ჩანიოლი?!ის უარგისი რამ შეგაყვარა!
-უარგისი არ არის!მიყვარს და ვუყვარვარ!(ბორა)
-მნიშვნელობა აღარ აქვს,სეჰუნს მიყვები ცოლად.
-არა! დედა არა გესმის?!?! მე მხოლოდ ჰიორი მიყვარს!ბორა ჩემი უმცროსი დაა!!(სეჰუნი)
-ის შენი და არ არის და არც არასდროს არ ყოფილა!
ამის გაგონებაზე თვალები ამიწყლიანდახოლიდ ახლა მივხვდი რომ მთელი დროის მანძილზე ტყუილში ვცხირობდი.მიყენებდნენ როგოც მიგდებულ ნივთს.
მისაღები ოთახიდან გარბივარ,გარეთ გავდივარ და სველ ბალახზე ვეცემი,ბალახს ხელებით ვგლეჯ და გიჟივით ვტირი.
მოულოდნელად ჩანიოლის ხელები ვიგძენი.
-ბორა,რა ჯანდაბა ხდება(ჩანიოლი)
-არა ეს ხუმრობააა!
ვიმეორებ გაუჩერებლად.
-რა არის ხუმრობა!(ჩანიოლი)
-აღარაფერი აღარ არსებობს!(ბორა)
-რაზე საუბრობ,რა აღარ არსებობს!(ჩანიოლი)
-ჩვენი მომავალი!(ბორა)
შევხედე დასისხლიანებული თვალებით,მან რამდენიმე ნაბიჯით უკან დაიხია.
-რა?(ჩანიოლი)
მის ხმაში კანკალი შევნიშნე.
-მე და სეჰუნი.ჩვენ ერთ თვეში ქორწილი გვაქვს(ბორა)ვუთხრი ირონიული ღიმილით.
ჩანიოლი ადგილზე გაქვავდა.ვერ ხვდებოდა მის გარშემო რა ხდებოდა.თვალები წყლით აევსო.არ უნდოდა რომ ეს შეემჩნია და მაშინვე მიმიხუტა.
-ყველაფერი კარგადაა,ყველაფერი კარგად იქნება(ჩანიოლი)
მის მაისურს ხელებს ვუჭერდი და გულის ცემას ვუესმენდი.
-ხომიცი რომ არაფერი არ იქნება კარგად(ბორა)
-გპირდები ერთად ვიქნებით(ჩანიოლი)
-სიკვდილამდე?(ბორა)
-სიკვდილამდე.(ჩანიოლი)
თმაზე მეფერებოდა,ხელში ამიყვანა და ოთახში შეიყვანა.
-ამაზე არ ვიფიქროთ და გავერთოოოოთ(ჩანიოლი)
ნერვიულობას და სევდას ისევ არ იმჩნევს.
-ჰო..(ბორა)
წითელ,ნამტირალევ და გაუბედურებულ სახეზე ღიმილმა გადამირბინა.
-აი ასეთი მიყვარხარ(ჩანიოლი)
ნაზად მაკოცა.
-ყველანაირი გიყვარვარ(ბორა)
თავი დავიფასე.
-თავში აგივარდაა?(ჩანიოლი)
-დიიიაახ(ბორა)დავეჭყანე.
-ვაიმე შეგჭააააააამ(ჩანიოლი)მომვარდა და კბენა დამიწყო.
-ჩანიოლ მორჩიიიი(ბორა)
ბოლო ხმაზე ვიცინით.მისი სიცილი ამ ქვეყნად ყველას და ყველაფერს მიჩევნია.
ცოტახანში მომეშვა და ზემოდან დამაწვა.
-ჩანიი...(ბორა)
-რა იყო გუშინდელი ღამე გაგახსენდა?(ჩანი)
-დამანებე თავი!!!!(ბორა)
ლოგინიდან წამოვხტი და თმა გავისწორე.
-ტბაზე მივდივარ,წამოხვალ?(ბორა)
-ახლა?(ჩანი)
-დიახ(ბორა)
-ახლა რა გინდაა თან ნაწვიმარიაა(ჩანი)
-სწორედ მაგიტომ(ბორა)
-ჰოო კარგიიიიი(ჩანი)
-ვიცოდი(ბორა)
ტუჩის მარჯვენა კუთხე ავწიე.
მალევე გარეთ გავვარდი და ჩანიოლიც გამომყვა.ხელი ჩავკიდე და ტბისკენ წავედით.
-ჩანი(ბორა)
-ჰოუ(ჩანი)
-ყველაზე მეტად მიყვარხარ(ბორა)
-მე შენ პატარავ(ჩანი)
-ვიციიიიიი(ბორა)სწრაფდ ვაკოცე და ტბის ნაპირას დავდექი.
ჩანი უკნიდან მომეხვია.
-მიყვარს აქ ყოფნა(ბორა)
-მეც,ძალიან(ჩანი)
ჩანის მკლავებიდან გამოვძვერი,მაისური გავიხადე და იქვე დავაგდე,ამას შორტები და ფეხსაცმელებიც მივაყოლე.
-რ რას აკეთებ?..(ჩანი)
-პფფ რასაც(ბორა)
ტბაში შევედი და უკნიდან წელზე ხელები ვიგრძენი.რა თქმა უნდა.ჩამეღიმა.მისკენ შევბრუნდი და ნაზად ვაკოცე.
-პაკ ჩანიოლ,დამაადე განტვირთვა(ბორა)ჩავიღიმე.
-მხოლოდ ჩემით შეგიძლია განტვირთვა(ჩანი)ირონიულად ჩამიღიმა.
-მეზიზღება როდესაც მართალი ხარ(ბორა)დავუბღვირე.
-ტბაში სულ შიშველი რატომ შემოხვედი?(ჩანი)
-იმიტომ.(ბორა)
ჩანიოლმა ხერხემალზე თითი ჩამისრიალა რაზეც ჩამეღიმა.
-მომწონს ასე რომ გემართრბა ჩემს შეხებაზე(ჩანი)
-მეც(ბორა)კისერზე ხელები მოვხვიე და ნაზად ვაკოცე.
