Hafif esen, hafif yağmurlu bir gündü ve yanımda sen vardın. Havanın kapalı olduğu gibi ruhumunda kasvetli olduğu bir zamandı.
"Seni böyle görmek beni öldürüyor, Daehwi."
Dediğin şeyin hemen arından kulağımın arkasına kondurduğun ufak öpücük, tıpkı kahvenin üzerindeki kremanın tatlı tadı gibi hissettirmişti.
Öpücüğünde gizli şarkı, kahve kokusu ve leylak tenin, hissettiğim en güzel şeyler arasındaydı.
"Bu yıkık ve yalnızlık dolu yerde tek başıma olmaktan hoşlanmıyorum."
Ellerini uzattın, "Öyleyse elimi tut, seninle birlikte yürüyeceğim."
Fazlasıyla hızlı atan kalbime söz geçirme çabalarım her defasında büyük bir hüsranla sonuçlanıyordu. Ve sen çok tehlikeli biriydin Ong Seongwu, tehlikeli ama beni iyileştiren biriydin.
"Acımı siliyorsun."
Gülümsedin, ve ben gülümsemende yeni bir hayat buldum. Yaşamaktan bıkmayacağım bir hayattı bu.
"Bunun için buradayım, Daehwi."
Senin yanında olduğum tüm süre boyunca acının ne olduğunu bile hatırlamaz duruma geliyordum. Doğruydu işte, sen yanımda olduğun sürece her şey güzeldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
