Marinin ağzından
Sabah uyandığımda tikkinin anırmasını bekliyordum. Kafamı yastıktan çekecekken kafama birşey battığını hissettim. Yastığın altına baktı- TİKKİNİN YASTIĞIMIN ALTINDA NE İŞİ VAR YA?! AZ DAHA KWAMİCAĞIZI BOYACAKMIŞIM! Tikkiyi yastığımın altından çıkardığımda bana sinirli sinirli bakıyodu. E tabi haklı yani şimdi ben olsam çoktan yapışmıştım yakasına. Tam gözümün önüne uçtu ve bağır-yok anırmaya başladı.
-YA SEN KİM KÖPEK BÜTÜN GECE BOĞDUN BENİ ORDA ARTIK BANA Bİ YATAK FALAN YAP YOKSA PIÇAHLARIM SENİ JOJUK! ADAM OL SENDEN BÜYÜĞÜM!
Şuna bak minnacık boyuyla bana sataşıyo. Bi dakka bu niye bana piç smile atıyo?
-Keşke sesli düşünmeseydin Marinette.
Bi anda üstüme atlayınca çığlık çığlığa bağrınmaya başladım. Annem koşarak kapıyı açınca tikkiyi bi yere fırlattım ama nereye bilmiyom.
-Kız sabah sabah bağırılır mı?!
Eyvah elinde ultra topuklu terlik var. Eyvah üstüme üstüme yürüyo. Hay ben böyle işin-
-KIZ SEN SESLİ Mİ DÜŞÜNÜYON YİNE!
Aha s*çtım. Ayağa kalkıp yavaşça merdivenlere giderken annem arkamdan koşmaya başladı. Bende hızlı ineyim derken ayağım boşluğa takıldı ve- evet bildiniz. Yuvarlandım. Kafamı kaldırdım ve babama bakındım. Hay ben böyle işin. Babamın elinde oklava var! Ayağa kalkıp zorda olsa koşmaya başladım ve sonuç: koltuğa yapıştım. Annem ve babam arkamdan kıkır kıkır kıkırdıyordu. Sonunda ayağa kalkıp onlara döndüğümde chat ve benim gibi çak bakalım yapıyorlardı. Ya hayır yani annemin ultra topuklu anne terliğini anlarımda babamın oklavasındaki anlam ne onu bi anlamadım. Babam oklavayı eline vurarak bana sırıtıyordu. Bu "hemen üstünü giyip okula gitmezsen sonun bizim elimizden olacak" bakışıydı. Ayağa kalktım ve ayaklarımı sürüyerek odama girdim tam kapımı kapatmışken arkadan kafama kitap gelmesiyle arkamı döndüm. Aha yine s*çtım. Tikkiyi unuttum ben yaa! Bide o kadar fırlattım sjfjdk. Yavaşça yanına yaklaştım.
-Oyş benim tatlış kwamiiğğğmmm! Sen çok tatlı bişeysin yaaa!
Bana "yemezler canısı" bakışını atınca yutkundum.
-Kurabiye? Ultra çikolata parçacıklı hemde?
Bi anda gözleri parladı. Ya hayır cidden anlamıyorum ben bu kwamiyi. Bi değişti bu! Önceden böyle değildi bu! Neyse. Hemen üstümü giydim çantamı ve tikkiyi alıp aşağı annemlerin yanına indim. Allahtan sakinleşmişler yani! Ama babamın hemen yanında oklavası hala duruyodu. Öyle sakin falan gözüktüğüne bakmayın siz. İçinden ne biçim planlar yapıyordur benim babam. Masadan ağzıma bi salatalık attım ve annemle babamın yanağından öpüp çantamı aldım ve pastaneye indim. Çaktırmadan 15 kurabiye aldım ve çantama attığım gibi tikki çığlık attı. Tamam anladık çok seviyosunda abartma! Cebimden telefonumu çıkardım. Saate baktı- YA ALLAH NAPMASIN EMİ! DAHA 20 DAKKA VAR OKULUN BAŞALAMASINA! Eve girmeye üşendiğim için okula gittim. Sınıfa girip sırama geçtim ve kafamı sıraya yaslayıp uyumaya başladım. Ne? Erken uyandım!
15 dakika sonra Adrien den
Sınıfa girdiğimde bir adet şirince uyuyan Marinetteyle karşılaşmayı ummuyordum doğrusu. Bir anda kıpırdanınca iki yandan at kuyruğu yapmış olduğu saçı kıpırdadı. Tanrım çok şiriiiin! Hemen saçına dokundum ve yine kıpurdadı! Sessizce kıkırdadım. Bir kaç kere daha o şekilde oynayınca başını oynatmaya başladı. Kafasını kaldırıp bana bakınca bana tip tip baktı.
-ADRİEN?!?!?!
-Efendim Marinette?
-S-Sen napıyorsun b-başımda?
-Saçınla oynuyorum. Çok şirin!
Bu söylediklerimi duyunca kızardı ve kafasını geri sıraya koydu. Diğerleri de gelenye başlayınca bende sırama oturdum.
Selaaam! Biliyorum aylardır bölüm atmıyorum. Bunun için cidden özür dilerim. Her şey üst üste geldiği için bir türlü zaman bulamadım. Bir daha bu kadar çok geciktirmeyeceğim. Bölüm ithafı bölüm bekleyen okurlarımdan biri olan Hirablr ye. Herneyse açıklamasız 491 kelime
Çılgın Üşengeç Yazarınızdan Sevgilerle 😜😜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bilinmeyen Aşk (MariChat) (ASKIDA)
FanfictionMarinette artık çok sıkılmıştı Adrien onu fark etmiyordu artık vazgeçmeliyim dedi kendi kendine çok zor olduğunu biliyordu ama umurunda değildi artık vazgeçmeye kararlıydı aklına birden onu başka seven kişilerinde olduğu aklına geldi ama biri Ladybu...
