The coffee shop.
Clare P.O.V
Hi! Ako nga pala si clare na nakatingin sa papel at lapis habang nasa loob ng starbucks na paborito ko.
Ba't ako may papel at lapis? Kasi may activity ako na kailangan kong gawin. I have a black frape. Kasama ko ang bestfriend ko. Pero nasa cr sya ngaun.
Hmn. I looked at my watch. Muntikan ko nang mabuhusan ng frape tong activity namin. Buti na lang nasalo ko.
It's already seven thirthy!
We still got thirthy minutes to pass my activity.
Paano si Tanya? Ayts. Bahala na nga sya sa buhay nya may motor naman sya eh.
*Splash splash* (i am really sorry. I am not good at sound effects.)
Shit! Bakit? Kasi nabasa ung uniform ko. Damn it! Ano ang naka basa? Itong icetea ng bwisit na lalaki. Hindi nya ba nakita na may taong mababangga nya?
"The hell!" Sighal nya. " Can't you see na may mababangga ka miss?!" Dagdag nya pa. What the! Ako sana magsasabi nun eh.
"Mister. Hindi ko naman po kau mababangga kung tumitingin din po kau sa daan diba? Edi sana umiwas kana po?!" Sagot ko naman. Sino ba sya sa akala nya?
"So ako pa may kasalanan? Miss ano bang pinaglalaban mo?" Sabi nya nanaman. Tsk! Ako pa ang tinatanong.
"Pinaglalaban ko, ang pinaglalaban ko hindi lang naman ako ang may kasalanan dito. At higit sa lahat, ako na nga ang natapunan ako pa ang masama?" Singhal ko. Tangina! Ako pa talaga? Bwisit! Agad naman syang napaisip. Magsasalita pa lang sya nang may humila sa akin.
"What a fight you got to?" Agad na bungad ni tanya. Nakalabas na pala sya sa banyo?
"Eh, nakakainis kasi sya yamsot. Ako pa talaga masama?!" Sagot ko naman.
"Oh-sya-oh-sya! Tara muna sa bahay nyo. Magpalit ka ng damit mo! Ang lagkit mo eh." Sabi nya sabay hagalpak ng tawa. Bwisit! Napagtripan pa ako.
😑😑😑
Oras talaga na makita kitang lalaki ka. Lagot ka sa akin. Wait for the revenge of Ms. perfect.
Hope P.O.V.
Shit that girl! Arghh malalate pa ako ng dahil sa kanya.
Punyemas! Bakit kasi di nya tinitignan kung may mababangga ba siya? Ngina!
Tapos ang masama pa, ako daw ang may kasalanan?
See? How a pathetic girl.
Nakapunta ako sa school with a messy hair and a messy uniform.
Pagdating ko sa room. Nagpapasalamat ako dahil wala pa ang proffesor namin. Nakalimutan ko pa pala magpakilala.
Hope taniel cashima here, 16 y/o taking the a agricultural course. Normal h/w.
Why do i need to introduce myself by the way?
Umupo na ako sa upuan ko. Eksaktong pumasok ang prof. namin.
I try to listen in every word. But i can't. That girl always come up with my mind.
Damn that girl!
××××××~~~~~
*Author's note.Owemgi! Nagawa ko na ung first chapter. So how was it guys? Maganda ba or pangit?
I am sorry for the typos, wrong grammars, wrong spelling and mistakes included on the story.
Hope you'll vote, comment, follow and add me on my fb account.
For suggestions, Pm me only and i'll try to grant your wishes. Thank you for reading.
Kamsamnida!😀😀😀
YOU ARE READING
MS. HEARTHROB MEETS MR. SNOBBERO
RandomON MY STORY DON'T EXPECT SOMETHING CAUSE I'M JUST A NOTHING. READING THIS WONT MAKE CHANGES SO WHY CAN'T YOU D*MN READ THIS?