~R~

596 94 7
                                    

" ဂရိ‌ေတြရဲ႕ပံုျပင္‌‌ထဲမွာ အိုင္‌းရစ္‌ဆိုတဲ့ နတ္ဘုရားမက သက္‌တံ့‌ေတြကို ဖန္‌ဆင္‌းနိုင္‌တယ္‌ ။ Heaven နဲ႔ Earth ကို ဆက္‌သြယ္‌ထားတဲ့ သက္‌တံ့‌ေတြ ။ ဂရိလို သက္‌တံ့‌ေတြကို အိုင္‌းရစ္‌လို႔‌ေခၚတယ္‌ ။ သူတို႔‌ေသသြားတဲ့အခါ Heaven ‌ဆီေရာက္‌ခ်င္‌ရင္‌ Heaven နဲ႔ Earth ကိုဆက္‌သြယ္‌ထားတဲ့ သက္‌တံ့‌ေပၚလာဖို႔အတြက္‌ အိုင္‌းရစ္‌ နတ္‌ဘုရားမကို ‌ေခၚဖို႔ အုတ္‌ဂူပတ္‌ပတ္‌လည္‌မွာ ခရမ္‌း‌ေရာင္‌အိုင္‌းရစ္‌ပန္‌း‌ေတြ စုိက္‌‌ေပးရတယ္‌ လို႔ ‌ေျပာၾကတယ္‌ "

"အိုင္‌းရစ္‌ပန္‌း‌ေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္‌ကို‌ေရာ သိလား မမဟန္‌နာ ? "

မမက ခပ္‌ဆတ္‌ဆတ္‌‌ေခါင္‌းယမ္‌းျပ‌ေတာ့ အိုင္‌းရစ္‌ ပိုတက္‌ႂကြသြားတဲ့ အမူအရာနဲ႔ ခါးကို မတ္‌မတ္‌ထိုင္‌လိုက္‌တယ္‌ ။ လက္‌နွစ္‌ဖက္‌ကို ‌ေပါင္‌‌ေပၚတင္‌ၿပီး ဂုဏ္‌သ‌ေရရွိအမ်ိဳးသမီး‌ေတြ လုပ္‌သလို ထားတယ္‌ ။

" အိုင္‌းရစ္‌ပန္‌း‌ေတြက
° ၾကီးက်ယ္‌ျမင္‌့ျမတ္‌မႈ ၊
° ဥာဏ္‌ပညာ ၊
° ယံုၾကည္‌မႈ ၊
° ‌သတၱိ  နဲ႔
° ‌ေမွ်ာ္‌လင္‌့ခ်က္‌‌ ‌‌ေတြပါတယ္‌တဲ့ မမရဲ႕ ။

အိုင္‌းရစ္‌မွာက်‌ေတာ့ ႀကီးက်ယ္‌ျမင္‌့ျမတ္‌မႈလည္‌း မရွိဘူး ။ ဥာဏ္‌ပညာလည္‌းမရွိဘူး ။ယံုၾကည္‌မႈ ၊ သတၱိ ၊ ‌ေမွ်ာ္‌လင္‌့ခ်က္‌ ၊။ဘာဆိုဘာမွမရွိဘူး "

" အရူးမ‌ေလး  ဒီကိုလာ "
မမဟန္‌နာက အိုင္‌းရစ္‌ကို သူမ‌ေပါင္‌‌ေပၚတင္‌လိုက္‌တယ္‌ ။

"အိုင္‌းရစ္‌မွာ ပန္‌း‌ေတြမွာ မရွိတဲ့ အရာတစ္‌ခု ရွိတယ္‌‌  ။ ဘာလဲ သိလား ။ မမဟန္‌နာက အိုင္‌းရစ္‌ကို ခ်စ္‌တယ္‌ ။ ‌ေဂဟာက လူ‌ေတြကလည္‌း အိုင္‌းရစ္‌ကို ခ်စ္‌တယ္‌ ။ အဲ့တာ အခ်စ္‌ပဲ ။ "

ခ်စ္‌တယ္‌ဆိုတဲ့ စကားအၿပီးမွာ အိုင္‌းရစ္‌ နွစ္‌လိုဖြယ္‌ အၿပံဳးမ်ိဳးနဲ႔ ၿပံဳးျပတယ္‌ ။ သူမ အရမ္‌း‌ေပ်ာ္‌တယ္‌ ။ မမဟန္‌နာက သူမကို ခ်စ္‌တယ္‌ ။

လက္‌ဆြဲ‌ေသတၲာငယ္‌ကို ဆြဲရင္‌း အိုင္‌းရစ္‌ ‌ေတြးမိ‌ေတြးရာအကုန္‌‌ေတြး‌ေနတယ္‌ ။ မ်ား‌ေသာအားျဖင္‌့က‌ေတာ့ မမဟန္‌နာနဲ႔ သူမရဲ႕ အနာဂတ္‌အ‌ေၾကာင္‌းကိုပဲ ျဖစ္‌တယ္‌ ။ သူမ ဆယ္‌့ရွစ္‌နွစ္‌ျပည္‌့ဖို႔ နွစ္‌ပတ္‌‌ေလာက္‌လို‌ေသး‌ေပမယ္‌့ ‌ေဂဟာက‌ေန ထြက္‌လာခ့ဲတယ္‌ ။

.

" အိုင္‌းရစ္‌ ! "

မထင္‌ထားတဲ့ပံုစံနဲ႔ ျမင္‌လိုက္‌ရတာမို႔ မမကလန္‌႔သြားတယ္‌ ။ ဒါ‌ေပမယ္‌့ ၿပံဳး‌ေနဆဲပဲ ။ ‌အ‌ေနာက္‌မွာ‌ေတာ့ မျမင္‌ခ်င္‌တဲ့ ‌ေရာဘတ္‌ဒ္‌ကလည္‌း ၿပံဳးၾကည့္‌‌ေနတယ္‌ ။ မမစိတ္‌ခ်မ္‌းသာ‌ေအာင္‌ စကၠန္‌႔ဝက္‌စာ‌ေလာက္‌ ၿပံဳးျပလိုက္‌ရ‌တယ္‌ ။ မမက အိုင္‌းရစ္‌လက္‌ထဲက လက္‌ဆြဲ‌ေသတၲာကို သယ္‌သြား‌ေပးတယ္‌ ။

" ‌ေကာင္‌းတာ‌ေပါ့ ။ ဒီအိမ္‌မွာ ‌ေနလို႔ရပါတယ္‌ ။ ‌ေသာက္‌ဦး‌ေလ albicocca "

Apricot ကို အီတလီဘာသာစကားနဲ႔ ‌ေျပာရင္‌း ဖန္‌ကရားထဲက လ‌ိ‌ေမၼာ္‌‌ေရာင္‌ရင္‌့ရင္‌့ အရည္‌တစ္‌ခ်ိဳ႕ကို ဖန္‌ခြက္‌ထဲ ‌တစ္‌ဝက္‌‌ေလာက္‌ထိ ေလာင္‌းခ်တယ္‌ ။ ၿပီး‌ေတာ့ အိုင္‌းရစ္‌ကို ကမ္‌း‌ေပးတယ္‌ ။

" ‌ေက်းဇူးတင္‌ပါတယ္‌ " သူမ အယဥ္‌‌ေက်းဆံုးျဖစ္‌‌ေအာင္‌ ‌ေျပာလိုက္‌တယ္‌ ။ မမ‌ေပးတဲ့ Apricot ‌ေဖ်ာ္‌ရည္‌ကို တစ္‌က်ိဳက္‌တည္‌းနဲ႔ အကုန္‌‌ေသာက္‌လိုက္‌တယ္‌ ။
အိုး... ခ်ဥ္‌လိုက္‌တာ လို႔လည္‌း ခပ္‌တိုးတိုး ႐ြတ္‌မိ‌ေသးတယ္‌ ။

" အိုင္‌းရစ္‌က ဆယ္‌့ရွစ္‌နွစ္‌ျပည္‌့ၿပီလား ? "

"ဟင္‌့အင္‌း ။ ‌လာမယ္‌့ နွစ္‌ဆယ္‌့တစ္‌ရက္‌‌ေန႔ မွျပည့္‌မွာ "

မမက အံ့ၾသသြားသလို အမူအရာမ်ိဳးနဲ႔ အိုင္‌းရစ္‌ရဲ႕ လက္‌ကို လာကိုင္‌တယ္‌ ။

" ဘုရား‌ေရ .... ဘယ္‌‌ေလာက္‌‌ေတာင္‌ တိုက္‌ဆိုင္‌ရတာလဲ ? မမနဲ႔ ‌ေရာဘတ္‌ဒ္‌နဲ႔က နွစ္‌ဆယ္‌့တစ္‌ရက္‌‌ေန႔က် လက္‌ထပ္‌‌ေတာ့မယ္‌‌ေလ "




SERENDIPITY Where stories live. Discover now