Die ene treinreis

Ik stap het perron op. Ik weet langzamerhand wel dat ik bij spoor 5a moet zijn om de trein naar Arnhem te nemen. Ik zie Mayla staan en ik loop naar d'r toe. "Hey Mayla! Goedemorgen!" Zeg ik vriendelijk tegen haar. Mayla groet terug en samen stappen we de trein in naar school. want ja, school is in Arnhem. We gaan zitten en schuiven onze tassen opzij.

We kletsen de hele reis totdat ik hem daar zie zitten. Ik vroeg me af of hij daar de hele tijd al zat. Mayla zag me kijken en vroeg:" hij is wel schattig en knap he?" Ik reageerde niet. Omdat ik niet antwoorde gaf ze me een duwtje en zei ze:" hij is echt jouw type! Spreek 'm gewoon aan!" Ik zei:" maar May, dat durf ik echt niet!". Mayla roept de jongen en vraagt of hij bij ons komt zitten. Hij knikt verbaasd en neemt plaats op de stoel tegenover mij.

Ik stelde me netjes voor:" hallo, ik ben Lauyren en dit is Mayla!" De jongen mompelde:" hoi, ik ben Mats.". "Leuk je te ontmoeten mats!" Zei ik misschien wel iets te enthousiast. We hebben de rest van de reis gepraat over het leven en waarom. Toen hoorde we dat we waren aangekomen op centraal station Arnhem. We stonden op en liepen de trein uit. Toen ik het perron opstapte voelde ik zijn warme hand op mijn schouder en hij propte een briefje in M'n schooltas. Daarna liep hij weg zonder wat te zeggen. Ik keek verbaasd en tot mijn schrik zag ik dat Mayla al bijna van het station af was. Ik rende naar haar toe en we liepen samen naar school toe.