We nemen plek op het terrasje en bestellen allebei een warme chocomelk met slagroom. We kletsen heel wat af totdat de drankjes worden gebracht. Ik neem een slokje en zie dat er op mats zijn gezicht een glimlach verschijnt. " waarom lach je zo? Ben ik zo lachwekkend?" "Misschien Lau, maar voor nu zit er gewoon slagroom op je neus!" Zegt Mats terwijl hij het eraf veegt. We beginnen heel hard te lachen en kletsen gezellig verder.
Op een gegeven moment voel ik zijn hand op mijn been liggen. Ik begin te blozen. Mats:" he, wat is er?" Ik kijk naar Mn been waar zijn hand op ligt. Hij trekt zijn hand snel weg en word rood. "Sorry.." zegt hij. Ik:" Het is niet erg. Ik wil gewoon niet te snel gaan...". Mats vroeg of dit betekende dat ik hem wel zag zitten. Ik antwoordde ja en werd nog roder dan dat ik al was. Er verscheen een glimlach om zijn gezicht.
Ik kijk op mijn telefoon en zeg:" SHIT! Ik moest om 18:30 naar huis komen, en de Trein komt om 18:55!". Mats schrikt, legt geld op de tafel en samen rennen we naar centraal station. Gelukkig zijn we net op tijd en we springen de trein in. We nemen plaats en zuchten. "Dat was op het nippertje!": zei Mats! "Ja dat klopt": zei ik. Ik legde mijn hoofd op mats zijn schouder en voelde mij het gelukkigste meisje ooit.
"DAMES EN HEREN, WE ZIJN AANGEKOMEN OP STATION ARNHEM ZUID-OOST!"
Mats en ik staan op en stappen het perron op. We geven elkaar Een knuffel en zwaaien elkaar uit. Ik voel me zo gelukkig! Ik pak Mn fiets uit de stalling en fiets naar huis...
JE LEEST
Die ene treinreis
FanficDit verhaal gaat over het 15 jarige meisje Lauyren die in de trein een jongen ontmoet