Die ene treinreis

Roze Vlinders

Mats ploft naast me op bed. Hij vraagt of we een film gaan kijken. Ik knik en pak Mn laptop erbij. Ik start Netflix op. We besluiten een romantische comedy te kijken. Ik kruip dicht tegen mats aan en hij legt zijn arm om mijn schouder.
Ik zakte na een tijdje wat weg en opeens voelde ik een paar zachte lippen mijn voorhoofd raken. Ik begin te glimlachen. Mats:" je sliep dus nog niet.." en hij werd een beetje rood. Ik:" het maakt niks uit..". Ik klik de film weg en ga recht tegen over mats zitten ..
Hij pakt Mn gezicht vast en begint me te zoenen. Ik kan het niet meer ophouden en er rolt een traan over mijn wang. Hij onderbreekt de kus. "Waarom huil je Meis?" Vraagt hij.  "Ik ben gewoon zo gelukkig nu!" En ik begin nog harder te huilen.

Blijkbaar heeft Levy me horen huilen want hij stormt mijn kamer binnen. Hij begint tegen mats te schreeuwen. Ik stap mijn bed Af en roep tegen Levy dat hij moet stoppen. Levy stopt niet. Ik geef Levy een klap in zijn gezicht. Ineens is het stil In de kamer. Levy:" kunnen we even buiten praten?" Ik knik. Ik geef mats een knuffel en fluister in zijn oor:" dit is echt niet jou schuld, blijf alsjeblieft." Hij pakt mijn hand en zegt:" Tuurlijk blijf ik, ik houd van je Lau." Ik lach en loop met Levy de kamer uit.

Levy begint tegen me te schreeuwen:" WAT WAS DAT? WAT VOOR GEK KIND BEN JIJ?" Ik probeer hem te sussen en het lukt. Ik leg alles uit. Over Bastiaan, mats en wat ik voor Levy voel.
Levy en ik zijn nu wel uitgepraat. Hij omhelst me en laat me terug mijn kamer in.
Ik zie mats daar zitten. Met zijn telefoon in zijn hand. Hij kijkt me verward aan en vraagt:" wat was dat net?". "soms is hij nogal overbezorgd. Er is vroeger iets gebeurt en  ja.. daarom dus." Zeg ik voorzichtig. Mats knikt en zegt verder niks. Ik kruip weer tegen hem aan. Mats voelt heel warm aan. Ik pak zijn hand en val zo in slaap.