Verhaaltjes

De buschauffeur

Auuuwwuwuhhhw ahabha gatver iiilllhh, het stinkt, het doet zo'n pijn, mijn ogen willen niet openen. Ben ik dood?

De mensen in de bus zijn zo stom! Al die drukke kindertjes... ik haat mijn werk zo erg! Ze maken alles vies, moeten alles slopen en er komt zoveel geluid uit die kleine wezentjes. Ze lijken net wel beestjes. Ze lopen van overal naar nergens en zijn absoluut niet nuttig. Ik haat mijn leven, maar ik kan nu geen nieuwe baan meer zoeken want over een paar jaar ga ik met pensioen. Waarom ben ik zo oud?! Waarom ben ik zo dik?! Misschien moet ik niet meer zoveel dingen van de grond af eten. Nah, dat zal het vast niet zijn. Het kan ook mijn passie voor augurken zijn. Maar dat doet er niet toe, want voor mijn aanstaande rit heb ik een meesterplan! Muahahhaa... Niemand zal er achter komen. Ik zal de hele wereld een lesje leren. En vooral alle mensen die ik in de bus heb.

De dag van DE rit:
Ik heb alle spullen bij me en ben klaar voor vertrek. Ik heb alle benodigdheden en ik kan best goed liegen.

Iedereen zit in de bus. De kinderen zijn, zoals gewoonlijk, weer aan het schreeuwen. Ik zal ze een poepie laten ruiken! Ik heb de kilo's strond al ingeladen. Ik ruik het wel een beetje, hopelijk die ***kinderen niet. Oh nee!!! Er is vertraging wow wat raar haha okej. Alles loopt volgens plan tot nu toe. He he😁.
Oke het is tijd. Het gaat beginnen. Ook mijn collega's zijn ook aanwezig. Eerst zeg ik tegen iedereeen dat er een storing is. Mijn matties brengen het kruid, ik ga zelf ook wel dood maar ik heb het er wel voor over. Als ik maar wel naar de hel ga.  Het gaat beginnen, niet alleen mijn bus met overdossis ***kinderen is hier maar ik heb ook geregeld dat andere collega's met hun bussen hier zijn. Gna gna gna, wat ben ik toch slim. Mischien heb ik een beetje kapsones... Ach dat doet er niet toe. Het gaat erom dat mijn aartsvijand Katherinaatjeh er is. Dat miskukeltje van een vrouw... Ze doet alles zo perfect, ze is zo perfect alles klopt, ik kan er gewoon niet meer tegen. De tijd is aangekomen, vaarwel wereld, vaarwel alle ********kinderen die ik hier niet bij kon betrekken en vaarwel Katherinaatjeh.

BOOIHMOOOOOOMMHMGOOGOGMMFMGOGOG!!!!!!!

Auuuwwuwuhhhw ahabha iiilllhh, het stinkt, het doet zo'n pijn, mijn ogen willen niet openen. Ben ik dood?
Ik hoor een stem. Het is Katherinaatjeh! Kate! Kate! Help! Het deed pijn om te praten. Ik lag op de grond te creperen. Als die kindertjes zich maar vreselijk voelen.

P.O.V. Katherinaatjeh
Hij lag daar. Een naar gevoel bekruipte mij. Ging hij... dood...? Ik rende naar hem toe. Ik weet niet waarom. Ik haat hem met heel mijn hart, maar ik wil hem ook niet kwijt... "Kate" Hij probeerde mij te roepen! Jaap! Hier ben ik! Het komt goed! Blijf bij me! "Ik houd van jou" neen, wat heb ik nu gezegd?! Hoe kan dit nou mijn mond uit zijn gefloept?? Hij opende zijn ogen en gebruikte duidelijk zijn laatste energie. Hij kwam dichterbij en een kriebel vloog door mijn maag. Ik voelde mijn maagsap borrelen.

P.O.V. Jaap
Ik opende mijn ogen met al mijn energie. Ik wilde haar nog even zien, waarom weet ik niet. Iets binnen in me dwong me. Ik had pijn maar ik had ook een fijn gevoel. Misschien was ik... verliefd?... automatisch kwam ik dichterbij. Onze gezichten raakten elkaar bijna. Ik was zo dichtbij dat ik haar adem voelde op mijn gezicht, ik rook haar stink adem en mij hand met restjes poep er nog aan raakte haar wang. Ik zoende haar en zij zoende terug en toen viel ik neer. Een onbekende pijn bevloog mij. "Kate"! Is iedereen wel d-dood? Anders sterf ik voor niets...

P.O.V. Katherinaatjeh
Ik keek om me heen. Iedereen was vies, maar wel levend. Hij was harder geraakt... een drol was in zijn bepaaldepijnlijkemannenplek gekomen. Met pijn in mijn hart zei ik, ja het is gelukt........ hij lachte, maar met een andere uitdrukking dan een MUAHAHAHAH lach. Alsof iets in hem was veranderd. Hij viel, hij lag al op de grond maar nu was het alsof al zijn spieren plotseling waren verdwenen. (Voor hoever hij überhaupt spieren had...) Hij kwam neer in mijn armen. Maar hij was zo zwaar, ik hield het niet meer ik moest hem laten gaan. Nu was hij echt weg. Ik heb tegen hem gelogen. Zo kan ik niet verder leven...  Zonder hem kan ik niet verder leven. Ik pakte zijn zakmes en sneed mijn eigen hart eruit en viel naast hem.

THE END

Door Lisanne en ik.