I Love You Since I Met You | On Going

ILYSIMY: Chapter 5

"Zion's P.O.V"

Sino ba siya sa inaakala niya. Pinahiya niya lang naman ang taong gusto ko sa maraming tao. Masayahin ako pero naging worthless nalang yun dahil sakanya. Because of JB! Wala namang sila ni Hannah pero ba't niya yun niyakap.

I need to make a plan!

"Hannah's P.O.V"

Nagising ako because someone open the door.

"Who is it?" Bumangon ako sa pagkatulog dahil sobrang liwanag

"Did I disturb you Hannah?" I know this voice It's from JB

"Hindi naman." 

He turn on the light at umupo siya sa tabi ko

"Are you okay?"Tanong niya sakin

"Thank you for concern! Yes! I'm okay." I smile bitterly

"I'm sorry pala dahil ka--" I cut his words

"Okay lang yun wag mong isipin yun. Mawawala din ang issue na yun."

"By the way sabi ni prof na we're going to do a assignment." He said

"What assignment about?" Kunot noo ko

"Ano ang pagkakaiba ng FRIENDSHIP SA LOVE and what is there similarities!" Pagpapaliwanag niya sakin

"It is so hard!" Sabay kagat labi

"I think so!" 

Bumalik na ako sa pagtulog ko. 

Lumipas ang ilang oras at umaga na. Time ng pumasok sa school. Pagmulat ko ng mata ko wala na ang boys sa higaan nila. I decide to take a bath paramaka-pasok. Paglabas ko ng cr nando'n na sila. Sila Zion and JB. Maysari-sarili silang ginagawa, yung isa nagbabasa, yung isa nag ccp.

"Ehem?" Ubo-ubuhan ko

"Andyan ka pala!" Sabay ngise ni JB 

"Hindi kayo pumasok?"

"Now is saturday kaya walang pasok?" Sabay sabat ni Zion

"Okay!"

Bumalik ako sa cr para magpalit ng pambahay. Nakooo..... Hannah kailan kapa naging ulyanin. Paglabas ko parang ako lang ang tao dito kahit nandito sila, walang namamansin sakin. Anyare?

"Anyare sa'nyo?" Pout ko

Hindi nila ako pinansin kaya nag-walkout nalang ako. Wala silang kwentang kausap este kasama eh pa'no naman magiging kausap 'di naman nila ako pinapansin. Sana may mangyari sa'king masama para naman pansinin nila ako kahit isang aksidenteng magugulat ang lahat ng estudyante ng Kirin.

Naglakad-lakad ako para maghanap nglugar kung saan ako pwede maaksidente pero sa isang igalap lang ~~

"Whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah~~"

"JB'S P.O.V"

"Whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah~~"  

"Ano yun?" Bigla nalang ako bumangon dahil bigla nalang akong may narinig na sigaw 'di ko alam kung saan galing

It's already 5:00 og afternoon at mag hahapunan na pero wala pa rin si Hannah sa higaan niya.

Kaya biglang lumakas ang kaba ko. Sana 'di siya napa'no. Kasalan ko 'to, kasi 'di ko siya pinansin kaya nag-walkout siya pero kailangan kong sundin ang sinabi ni Zion sa'kin para sa kapakanan ni Hannah.

Flashback

Now is Saturday and now is already 8:00 a.m, sinalubong ako ni Zion sa tapat ng kwarto namin. Papasok na sana ako pero bigla niya nalang sinarado.

"Ano ba problema mo?" Sigaw ko sakanya

"Ikaw!" Cold niyang pagkasabi sa'kin

"Hah?"

"Layuan mo si Hannah." Tulak niya sa'kin

"Bakit naman?" Tulak ko rin sakanya

"Perwisyo ko lang sakanya! Malaking sagabal ka lang sa pangarap niya!"

"Pa'no mo nasabi ang yan?" Kunot noo ko

"Hindi mo ba napapansin na dahil sa scandal na ginawa mo ayun pinagalitan siya ng Mom niya." Diretsyo niyang sabi

"Yes! I know it. Hindi ako tanga, and aakuin ko lahat ng punishment nila kay Hannah." Pay aangas ko

"Because that is all your fault."

"I know right! Tsaka pala but super protective mo kay Hannah?" Pagtataka ko

"Because I --"

Naputol ang sasabihin niya dahil bigla nalang nagsipasukan any mga tao sa mga dorm nila kaya pumasok nalang din kami.

End of Flashback

Gagawin ko lahat ng sinabi ni Zion because I don't to see Hannah na nagdudusa kaya I'm sorry Hannah!

Bigla nalang nagsiingay any mga tao sa labas kaya napalabas kami ni Zion sa kwarto at may pinag uusapan.

"Boi? Ano ganap?" Tanong ko sa dumaang lalaki sa harap ko

"Si Hannah naaksidente."

What? Tama nga ang kutob ko.

"Hannah!!!"