Kasalukuyan akong nagluluto ng hapunan nang dumating si Janella galing eskuwelahan.
"Hi ate,"bati niya sabay halik sakin sa pisngi .
Nilapag niya ang kaniyang mga gamit sa sofa at dun umupo na halata mong pagod na pagod .
"Oh ,bat ngayon ka lang ? Alas siyete na ng gabi ah,"tanong ko.
"May tinapos kaming research sa school ate kaya ngayon lang po nakauwi",sagot naman niya..
"Buti walang masamang nangyari sainyo sa daan .Nag aalala ako sayo kanina."
"Pasensiya na po ate,ngayon lang to.Malapit na po kasi finals namin..
"Magtext ka o tumawag ka pag ganun ha.? Sige na,magbihis kana para makakain na tayo".
"Sige po , ate." Pasensiya na po talaga",dagdag niya bago pumasok sa kwarto at nagbihis.Pagkatapos kong magluto,naghain na ako sa mesa at saktong nakabihis na siya ay kumain na rin kami.
"Sana nandito sila Nanay at Tatay para sa graduation ko ate ,no?",biglang saad ni Janella sa gitna ng aming kainan.
"Kahit wala na sila ,nandito naman si Ate,diba?",sagot ko sa kanya..
"Iba naman yun ate.I mean para makita nilang aakyat ako sa stage ,magsabit ng medalya at makuha ang diploma ko.."
Siguradong matutuwa sila..
"At siguradong proud na proud sila sayo",dagdag ko..
"Namimiss kona sila , ate. Ikaw ba ate"?
"Oo naman .Sobrang miss na miss."
Pero gagawin ko ang lahat para makapagtapos ka ng pag aaral at makaraos tayo sa hirap.Laban lang",mahabang litanya ko..
"Naks,ang haba nun ate ha",nakangiting sambit niya..
Pero salamat ate ha,kasi kahit hindi tayo tunay na magkapatid ,napakabait at inaalagaan mo pa rin ako,kahit wala na sila Nanay at Tatay".
"Wala yun ,Janella. Kahit hindi tayo magkadugo ,ito ang lagi mong tatandaan na Mahal na mahal ka ni Ate.Ahmp?,"sabi ko sabay yakap sa kanya..
"Yieeeh,I love you more ate,haha" .Ang drama natin.. natatawang sambit niya..
"Ikaw kasi ,nagdradrama kapa diyan.Kumain na nga lang tayo",masayang sabi ko.I wish I could bring back the old days,na nandito sila Nanay at Tatay na magkakasama kami,,nagtatawanan na parang walang problema kahit mahirap ang buhay.
Pero ngayong wala na sila,,gagawin ko ang responsibilidad na aalagaan at magmanahalan kami ni Janella at ituring ang isa't isa na parang tunay na magkapatid tulad ng pinangako ko sa kanila bago sila mamatay.Pagkatapos naming kumain,nagligpit na kami at naghanda na sa pagtulog.
Kinabukasan,maaga na naman akong gumising para kunin ang mga paninda kong kakanin kay Aling Maring..
Palabas na ako ng gate at madadaanan ko na naman ang bahay ng antipatikong lalaki.
Nakita kong nakaparada ang itim na kotse sa harap ng bahay niya at saktong paglabas niya ng gate ,nagtama ang mga paningin namin..
"Speaking of the devil",she uttered in her mind.
"Good morning ,Miss! We met again",he greeted .He looked more handsome in his usual office suit.
"Malamang!Nasa iisang compound lang tayo",pagtataray ko .
"Ang aga aga Miss , nagsusungit ka na naman",he said nonchalantly.
"Sa pagkarami rami ba naman ng taong makakasalubong ko,bakit ikaw pa?
Sira na naman araw ko.
"Ayaw mo nun,isang gwapong nilalang ang kukumpleto sa araw mo".
"Ilan ba ang nalunok mong aircon at punong puno ng hangin diyan sa katawan mo"?
"Ah wala naman,,sadyang pinanganak lang akong biniyayaan ng gwapong itsura",nakangiting sambit niya..
"Para sabihin ko saiyo ,hindi ako nagagwapuhan diyan sa sinasabi mong itsura .Kasi ang nakikita ko,,kayabangan at kaantipatikuhan,"saad ko para matigil na siya sa pagyayabang niya..
"Well,I'll take that as a compliment. Thank you",he said with smirk in his face.
"Ewan ko saiyo,bahala ka sa buhay mo",tanging usal ko at nagpatuloy na sa paglalakad .
"Take care ,Miss" ,pahabol niya..Ewan koba kung bakit hindi pa rin nababawasan ang galit at inis ko sa kanya,pero sa tuwing kinakausap niya ako ,parang nawawala bigla.
I don't know how is this happens,but whenever he's around,I feel like I want to see him everyday.
Is this thing what they called LOVE?A/N:Sorry sa late update guys.
Medyo busy lang😂😂
Please vote and comment .
Kamsa Chingus!.

YOU ARE READING
Love Is All That Matters
RomanceLet the world judge us, But no one can break us apart. Because Love Is All That Matters. ALLISON MAE BERNADEZ and CARLO IAN SALVEDA Love story😍