Hali na at samahan natin si Adam sa isang mundo kung saan natapos na ang lahat. Kung saan ang lahi nang mga tao ay unti unti nang nauubos.
Ito ay isang istorya patungkol sa buhay sa hinaharap isang libong taon makalipas mula ngayon.
And now the stor...
Usok, panay usok wala nang natirang sariwang hangin. Wala nang mga maya na naglilipana sa himpapawid. Hindi mo na rin maririnig ang masayang tawanan nang mga bata sa lansangan. Abo, panay abong nasunog, nagliliyab na ang makeshift tent ni Adam na kanyang itinayo para sakanyang pamilya nang balikan niya ito mula sa pag huhunting nang mga delata sa isang malapit na village. Hindi niya inaasahan na ang kanyang kalungkutan ay may ibababa pa!
"DIYOOOOS KOOOO!!!! BAKIT NANG YAYARE ITO!!!" Sigaw nang binata, habang pinag mamasdan ang nagliliyab na bangkay nang kanyang Ina. Hindi na mapayapa ang Pilipinas normal na ang gulo sa bansang ito, hindi lang pala dito kundi sa buong mundo.
"Inay... Inay.. Patawad.. Caren kapatid ko patawad" muling pinag masdan ni Adam ang kasuklamsulam niyang kapalaran, "Si Caren! Wala si Caren!" Hindi malaman ng binata kung matutuwa ba siya dahil wala ang kanyang kapatid katorse anyos palang si Caren at sa panahong ito napaka delikado lalo na sa mga babae.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Mula sa mga abo may nakitang bakas ng paa ang binata kumapit sa paa nang salarin ang maitim niyang budhi. Dali daling sinundan ni Adam ang mga yapak habang tumutulo ang kanyang mga luha, nag ngingit ngit naman ang poot na kanyang nadarama. Hawak niya sa kanyang kanang kamay ang isang Tubo na kanyang na pulot ka ma kaylan. Iniwan niya na ang lahat ng kanyang natagpuang delata. Mas mahalaga na sakanya ngayong madurog ang ulo ng salarin na may gawa nang ka gimbal gimbal na bagay na ito kaysa sa kanyang kumukulong sikmura. "Caren.. Hintayin mo ako parating na si kuya." Dugo mga patak nang dugo mukang nasugatan ang kanyang kapatid nag alala na lalo si Adam, buhay pakaya siya? may punto pa ba ang pag punta ko rito? OO! sa isip niya kailangan ko makaganti sa kanila!
Anu pa nga at dahil sa kanyang pag tyatyaga at sa di malaman na lakas at bilis nang kanyang yapak na bigla nalamang nag umapaw sa kanyang katawan unti unti ay may natanaw siyang usok na nag mumula sa isang naguhong gusali. May nakita siyang mga rebulto na nadurog malapit sa gusali. Naalala niya pa nuong mga araw na nag sisimba pa silang buong mag anak lingo lingo. Lalong gumabog ang kanyang dibdib, takot? galit? hindi niya na malaman kung ano ang kanyang nadarama habang iniingatan niya ang kanyang mga hakbang upang hindi siya mahalata nang mga taong naririnig niyang nagtatawanan. Isa? dalawa? Tatlo? OO tatlong lalaki ang kanyang naririnig nag tatawanan at mukhang nag didiwang sa kanilang nagawa!.
"Sarap talaga nang bata" sabi nang isa "Sinabi mo pa haha tagal narin akong hindi nakatikim nang bata sa panahong ito hirap na makahanap panay gurang na katulad nang kasama niya kanina!" Sagot naman nang isa.
Sabay nang pag patak nang kanyang luha, Hinigpitan ni Adam ang hawak niyang tubo. Hindi na niya napigilan ang sarili niya. "MGA GAGO!! PAPATAYIN KO KAYO!" Hinataw ni Adam ang isa na malapit sa kanya ngunit ito ay nakaiwas kaya tinamaan niya ang nag hihingalong lamesa ng mga sumalakay sa kanila. Gumuho ang lamesa at nahulog ang pag kain nang mga lalaki.
Kamay... Isang kamay ang sumama sa pag bagsak nang lamesa "Caren???" Sabay sambit nang binata. "WALANG HIYA KA!" sigaw nang lalaki na umiwas sa kanyang hampas. Ngunit hindi na ito narinig nang binata. Parang bigla nalamang nawala ang lakas nang kanyang buong katawan sa kanyang nakita... Ang singsing na kanyang ibinigay sa kanyang kapatid nuong isang linggo ay nasa daliri nang kamay na bumagsak.... Unti unti siyang tumingin sa gilid.... Na kita niya ang Nag babagang apoy kung saan siya nakasabit... Caren.. Caren.. BBLLAG!!! isang malakas na tunog ang kanyang narinig hampas nang baril sa kanyang sintido ang humalik... Caren.. Caren.. ang patuloy na sambit nang binata.
Usok panay usok biglang hiniling nang binata na sana ay nasama nalang sila sa abo at di nakaligtas sa gera na sumira sa mundo...
