Yaşam Ölebilir Mi?

1

Hayır!

İnanmıyorum.

O gitmez.

Beni bırakmaz

Ama gitti

Lanet olası iç ses o beni bırakamaz o beni çok seviyor gitmez gitmemeli, bu kesinlikle bir şaka olmalı o geride onun için ağlayan insanlar bırakmaz

Lanet olsun kimi kandırıyorsun? Gitti işte bizi bırakıp gitti.

Gitti... Peki mutlumudur orda? Sonuçta gühantı isteyerek ölüm.

İntihar...

Hayır bunu aklımdan bile geçirmemeliydim benim annem ölmedi...

Ben beynimdeki sorulara cevap bulmaya çalışırken annemi gömüyorlardı, gözlerim babamı aradı annemi mezarın içine koyanlara yardım ediyordu tabii ya zeten o annemin ölmesini istiyordu

Onu aldatıyordu

Hemen ona doğru yürüdüm. Ona ondan nefret ettiğimi ve nasıl iğrenç biri olduğunu haykıracaktım ama elim benden habersiz yüzüne sert bir şekilde temas etmişti.
Ups! Fazla mı olmuştu?

Hayır onlar senin annenin atamadığı tokatlar.

Evet onlar annemin atamadığı tokatlardı
Gözyaşlarım benden habersiz akıp giderken
Ona dahada yaklaştım

"Allah belanı versin seni yüzsüz pislik, biliyordu lanet olsun aldattığını biliyordu senin yüzünden gitti şimdi git o sürtükle yaşa allahın cezası eğer sen olmasaydın annem burda olacaktı keşke onun yerine sen ölseyd..." sözlerimi tamamlayamamıştım çünkü düşmüştüm ama derin biryere hemde onun tokadıyla, iç sesimin çığlıkları ruhumu yoruyordu ama bedenim iğrenç bir kokuyla ayakta kalmayı başarıyordu.
Bu kokuda neydi? Ölmek istiyordum bu koku gerçekten çekilmez bir hale gelmişti

Ceset kokusu...

Lanet olsun annemin mezarına düşmüştüm! İğrenç kokuyordu ölmeyi ilk defa herşeyimle istiyordum. İç sesimin çığlıkları bedenimi esir almaya başlamış aklımı yememe sebep oluyordu. Gözlerimi kapattım ve karanlığa ulaşmayı bekledim...

_______

Gözlerimi hastahane kokusuyla açtım, yatağımın etrafında abim babam ve dayım vardı. O adamın burda olmasını istemiyordum

"Dayı çıkar şunu burdan."dedim Dayım tam ağzını açıp birşey diyecektiki babam çıktı ve peşindende abim.

Ne abimmi? Nasıl o adamın pesinden çıkardı benim abim miydi o? Lanet olsun herkesden nefret ediyorum.

"Burak abinle birlikte İzmir'e gideceksin vasiyet davası açıp o adamdan seni alacağım İzmir de anneannenin yanında kalacaksın yanında hiçbirşey almana gerek yok orda herşeyi hallederiz burdan bir çöp bile almanı istemiyorum."
Bunu söyleyen gökhan dayımdı vasiyet davası açsa kazanırdı zengin bir adamdı holdingleri vardı ama ben istemiyordum çünkü bana emir veriyordu hayatım zaten beni yöneten insanlarla doluydu artık insanların dediklerini yapmak istemiyordum.

"Hayır."dedim dayım bana şaşkınlıkla bakıyordu

"Nedemek hayır? Sözlerimi ikiletmeyi sevmem ben sana İzmir'e gideceksin diyorsam gideceksin okadar!" dedi. Çizgiyi aşmıştı bana yine emir veriyordu

"Sen kimsin bana emir veriyorsun bu hakkı sana kim veriyorda bana emir verebiliyorsun? Ne dediklerini yapmayınca beni tehditmi edeceksin? Neyle? Kimseyle. Çünkü benim kaybedecek hiçbirşeyim kalmadı ölmek istiyorum anlamıyormusun? Bu bedenim daha fazla katlanamaz anladın mı? Benim annem o lanet mezarın içinde yatarken yeni bir hayata başlıyacağmımı zannediyorsun? Sen kimsin ki bana neyi nasıl yapacağımı söylüyorsun?"