Jeong-wo'yu evine bırakıp eve gittim eve girmemle kapının çalması bir oldu. Acaba kim geldi merakımı giderebilmek için kapıyı açtım gördüğüm kişiyle tekrar kapıyı kapattım. Ama hala kapı sesi susmuyordu nedenmi çünkü jungkook kapıyı çalıp calip duruyordu çalmak ne bildiğin tekmeliyordu en sonunda kapıyı açıp
-NE VAR
-sonunda bi an acmayacaksin sandım bunu dedikten sonra kapıyı kapatmaya yeltendimki jungkook ayağıni kapıya sıkıştiriyodu en sonunda onu öylece bırakıp salona gittim
- gene ne istiyorsun
-şey sadece bugün olanlar için üzgünüm
-(kapıyı gösterek) özür dilemen bittiyse evimden defol şaşkınca bana bakarak yanıma gelip beni kendine çekti .Gine ayınsını yapıyordu ondan ne kadar uzak durmaya çalışsamda o beni hep kendine çekiyor beni öpmesi bittikten sonra evden çıktı bende hemen odama çıkıp banyoya girdim banyodan çıktıktan sonra hafif bir makyaj yapıp annemi aradım 2 3 çalmadan sonra açıldı
-alo anne
-e-efendim kızım
-noldu anne
-hiç bişey olmadı
-neden ağlıyosun o zaman
-milena ben çok kötüyüm
-tamam anne sen bi sakin ol ben seni almaya geliyorum 10 dakkaya ordayım hazırlan diyip kapattım
hemen üstümü değiştirip annemin evine gittim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kapıda durup eve doğru yürümeye başladım kapıda jungkookun arabasını görünce adımlarımı hızlandırdım kapıyı çalddığımda içerden bağırışma sesleri geliyordu bense kapıyı yumrukluyordum kapı birden açılınca jungkooku itip içeri girdim gördüğüm manzarayla sinirirden yumruklarımı sıktım beni gören annem bana endişeli bir bakış atıp burdan gitmemi söyledi ben sinirle üvey babamın yanına gidip bir yumruk indirdim annemi alıp evden çıktım annem bana sinirlice
-SEN NE YAPTIĞINI SANIYORSUN
-ben ne yapmışım
-O SENİN BABAN VE SEN ONA YUMRUK ATIYORSUN
birden arabayı durdurup anneme döndüm ve bağırmaya başladımğumda
-BANA O ADAMIMI SAVUNUYORSUN HA
-.....
-SANA ONCA YAŞATTIKLARI ŞEYE RAĞMEN ONUMU KORUYORSUN
-.....
- DELİRİCEM YA ANNE SANA ACIYORUM NEDEN BİLİYORMUSUN BENİM ANNEM OLDUĞUN İÇİN DEĞİL BENİ DOĞURDUĞUN İÇİN ARTIK SENDEN DE BU DÜNYADANDA GİTMEK İSTİYORUM diyip ağlamaya başladım arabayı çalıştırıp annemi benim evime bırakıp evden çıktım hızlıca uçurum kenarına doğru gittim
ne kadar zamandır burda olduğumdan haberim yok telefonum susmak bilmiyor arabadan inip uçurumunun kenarına yürüdüm kollarımı iki yana açıp bağırmaya başladım
-NEDEN DÜNYA NEDEN BUNU BANA YAPIYORSUN HERKEZDEN BIKTIM ARTIK NEDEN CANIMI ALMIYORSUN HA BU ACIYA KALBİM ARTIK DAYANAMIYOR Bİ AN ÖNCE MUTLU OLMAK İSTİYORUM AMA NE ZAMAN MUTLU OLSAM BİRİ CANIMI YAKIYOR arkamda duyduğum sesle bağırmam yarıda kesilmişti
-milena
-ju-jungkook
hemen yanıma gelip beni kollarının arasına aldı benim ağlamam daha da şiddetlenmişti neden mi çünkü canımı yakanların arasında jungkook'ta var. jungkooktan ayrılıp ona bakmaya başladım ağlıyordu ama neden şuan bana bağırması gereken çocuk ağlıyordu yüzüne yaklaşıp dudağına küçük bir buse kondurup geriye çekildim bu hareketime şaşıran jungkook gülmeye başladı
-seni seviyorum sevgilim ben ona bakmakla yetinmiştim sadece
evet bugünki bölümümüzde bu kadardır hafta sonuna kadar yazmaya çalışıcam çünkü okul zamanı yazmaya çok üşeniyorum neyse umarım beğenirsiniz yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum
