HATIRLATMA: saat neredeyse on iki(gece) olmuştu ve ben hala ağlıyordum ayağa kalkıp aşağıya inmiştimki başım dönmeye başlamıştı etraf sanki benim etrafımda dönyormuş gibiydi en sonunda dayanamayıp dizlerimin üsütüne düşüp ağlamaya başladım ayağa kalkıp heryeri kırmaya dökmeye başladım en sonunda elimi cam sehpaya vurmamla kırılması bir olmuştu
elim dehşet derecede kanıyordu ama canım acımıyordu artık ayakta kalacak halim kalmamıştı dayanamayıp mermere yattım ve gözlerimi kapattım
*******************
jungkook'un ağzından
neredeyse gece yarısı olucaktı milena'nın eviden çıktığımdan beri milenayı merak ediyodum hemen evden çıkıp arabaya binip milenanın evine sürdüm
eve geldiğimde kapıyı çalmaya başladım ama açan olmadı hemen evi dolaşıp arka bahçeye doğru koştum neyse ki mutfak kapısı açıktı hemen içeri girip milenanın odasına gidicektimki adımlarımı yavaşlatmıştım çünkü yerde hareketsiz yatan bir adet milena vardı hemen yanına koşup kafasını dizime yasladım
-MİLENA GÖZLERİNİ AÇ
-MİLENA YAPMA BÖYLE KORKUYORUM HADİ LÜTFEN KALK hemen vücuduna bakmaya başlamıştımki eli çok kötü kanıyordu hemen onu kucağıma alıp arabaya koştum onu arka koltuğa yatırıp hemen şöför koltuğuna geçim
*****************
neredeyse 3 saattir hastanedeyiz ne doktor var neden milena kısa bir 20 dakikanın ardından yoğum bakım odasınıdan doktor çıkmıştı hemen yanına gidip
-nasıl iyimi milena
doktor
-hanım efendiyi tam zamanından hastaneye getirmişsiniz yoksa
-yoksa ne
doktor
-elini kaybede bilirdi elinde fazla derin kesikler var neredeyse 1 aya yakın bir süre elini kullanamaz
-teşekkür ederim doktor bey peki onu görebilirmiyim
doktor
-tabi görebilirsiniz birazdan hanım efendiyi normal odaya alırlar diyip gitti hemen önünde eğilip gitmesini izliyordum ki milenayı odadan çıkarıyorlardı hemen milenanın elini tutup hemşirelerle onu odaya doğru gidiyodum
milena'nın ağzından
beni karanlık bir çukurun içine atmışlar sanki heryer duvar ne kadar çırpınsam ne kadar bağırsam hiç ses yoktu en sonunda arkamdan gelen kapı sesiyle oraya doğru döndüm tüm herkes bana sesleniyordu otarafa doğru yürüyorken tekrar arkamda bi kapı açıldı oraya döndüğümde jungkooku görmemle adımlarımı ona yönelttim ama şuan gerçekten arkamdaki kapıya gitmek istiyodum jungkook her seferinde benim canımı yakıyordu adımlarımı durdurup arkama baktım bana gelmemi söylüyorlardı ama jungkooka baktığımda bana aşkla bakıyordu bende hemen koşup ona sarılıp kokusunu içime çektim ve
-sen asla bırakmicam jungkook
-beni bırakmadığın teşekkür ederim
Gözlerimi açmama sebep olan şeyin hastane kokusu olamsini anlamam zor olmamıştı hemen kafamı yana doğru cevirdigimde elimi sıkı sıkı tutarak uyuyan bir adet jungkook vardı kipirdandigimi duyarak kafasını kaldırmasiyla dudaklarima kapanması bir olmuştu nefes almak için ayrıldığımızda jungkook
-bir daha asla ama asla beni birakma tamamı hemen onu kendime çekip yanıma yatmasıni sağladım ve
-merak etme jungkook seni asla bırakmayacagim
Evet bir bölümün daha sonuna geldik umarım olmuştur ve bu hikâyede çok fazla hemen sözcüğü kullandığımin farkına vardım neyse umarım beğenirsiniz 😚
