Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AYYY SONUNDA DORTLU BULUSABILECEK MIYIZ😭😭😭 tam da canım sıkkındı bugun
yongbok neden neyin var hasta degilsin di mi
yok yok modum dusuk bilmiyorum dun o cocuk cok yordu beni
yongbok AYHH CINGENEMDEN MI BAHSEDIYPRSUN
w**young sahiplenme ekini bir daha kullanmazsan sevinirim tatlim
yongbok ama cok tatli ya neden sevmediniz ki siz
zuppenin teki sen herkese bu kadar kolay guvenmesen daha iyi olacak
yongbok ay dur kafeye gelelim de neler anlatcammm hazir toplanmisiz dedikodunun alasini yapariz eheh
bekliyorum tamamm
🪽
kafenin içindeki birkaç kişi içeri gülüşerek giren bedenlere döndü. kahkahalarına engel olamadıkları hallerinden belliydi. doğruca kasa tarafına yöneldiklerinde seungmin ve jeongin henüz tanımadıkları yüzleri fark edip selam verdi. kısa bir konuşmanın ardından mutfaktan jisung çıkmış ve masaya geçmişlerdi.
"mutfakta minho'yu tek bıraktım, hızlıca anlatın bakalım"
yongbok heyecanla yerinde kıpırdandıktan sonra yanındaki iki arkadaşının elini tutmuş ve ısırdığı dudağını bırakıp desibelinin yüksek çıkmasına engel olamayarak "hyunjin'le sevgili olduk!" diye bağırmıştı. üçü de mutlulukla yongbok'a dönüp çok sevindiklerini dile getirdiler.
"nasıl oldu? gerçi bize göre zaten sevgiliydiniz de sadece bunun adını koymadığınızı düşünmüştüm." jisung'un soruyu sorduğu sırada taehyung yanlarına gelip çok sevdikleri pompompurin pastasından ikram etmiş ve uzaklaşmıştı.
yongbok pastadan bir dilim aldıktan sonra bol şekerli olan çilekli milkshake'inden de yudum alıp anlatmaya başladı. "tam uyuyacağım sırada beni aradı, mayışmış haldeyken nasıl olduğumu biliyorsunuz, çekilmez bir insana dönüşüyorum." üç arkadaşı da katılır şekilde yüzlerini buruşturduktan sonra kahkaha attılar. "tamam abartmayın."
"neyse işte açtım telefonu, uyuyacağım sonra konuşuruz diyip kapatacaktım durdurdu hemen beni. görüşemiyoruz seni çok özledim dedi." üçü de ergence tepkiler vererek güldüklerinde yongbok'ta kıkırdamasına engel olamadı. otuz iki diş sırıtarak anlatmaya devam etti, "ben de karşılık verdim sonra demesin mi evinin önüne geliyorum aşağı iner misin diye."
jeongin hararetle cevapladı. "kanka öyle bir anlatıyorsun ki çıkma teklifi değil evlenme teklifi almışsın gibi heyecanla dinliyorum."
"yongbokie'miz kendisi hakkında ne anlatsa hep heyecanlanıyoruz zaten." seungmin'in sözüne baş onaylamasıyla katıldıktan sonra anlatmasına devam etmesi için gözler tekrar yongbok'a çevrildi.
"dün gece soğuktu hava, o yüzden kapıda beklemek yerine evde vakit geçirelim dedim. en son o şekilde uyuyakalmışız yatağımda. sarmaş dolaş birde, nasıl oldu hiiiç anlamadım." isteyerek gerçekleşmemiş gibi dudağını büzüp düşünür gibi yapsa da arkadaşları olayların nasıl geliştiğini biliyorlardı. "sabahta yüzümde hissettiğim narin dokunuşlarına uyandım, of çok güzeldi kalbim böyle pırpır etti." eliyle gösterip anlatımını tamamladığında kapıdan içeri bir beden süzüldü.
"kolay gelsiinn, nasılsınız görüşmeyeli? ay yongbok da buradaymış, nasılsın şeker çocuk?" wooyoung yanlarındaki sandalyeyi çekip aralarına oturduğunda jisung kaşlarını çatarak süzdü genci. "bazıları burada olmamdan hiç hoşnut değil gibime geldi." göz ucuyla jisung'a kaş göz yapıp güldü.
"ay olur mu, çok sevindik gelmene! tam da sevgilimle nasıl sevgili olduğumu anlatıyordum."
"sonunda açılabildi mi, kaptı gül gibi çocuğu pezevenk" kikirdeyip durduğu için seungmin de gülmesine engel olamayınca jisung'un kendisine dönen sinirli bakışları yüzünden ağzını eliyle kapatmak zorunda kaldı.
"hem sen nereden biliyorsun da sonunda açıldığından bahsediyorsun? daha dün tanıştık seninle."
"yongbokie'yi sanki yıllardır tanıyormuş gibiyim, kayıp ruh ikizimi buldum bence." çilliye dönüp gözleri kısılana kadar güldüğünde aynı karşılığı almıştı. ikisinin enerjisi ortamdaki negatifliği alıp götürüyordu.
"san daha gelmedi mi?"
"o da mı gelecekti? hırsız geçen hanına döndü kafem iyice." kahvesinden yudum alıp istenmediğini hissetsin diye wooyoung'a iğneliyici bakışlarını göndermeyi de ihmal etmiyordu.
"öyle demesene sung, hırsız olsalar da iyi çocuklar." yongbok'un savunmasına karşı ağzı beş metre kadar açılmışken yanlarına aceleyle minho geldi.
"sende mi buradaydın" woo'ya kısa bir bakış attıktan sonra kafeden içeri giren san'ı görmüş ve telaşla ayağını sallamaya başlamıştı. "otursana minho." jisung'un yanındaki sandalyeyi kendisi için çekmesiyle hızlıca yanına oturup beklemeye başladı. dayanamayacağını anladığında ise jisung'a yaklaşmış ve kulağına fısıldamıştı. "neden gelmişler ki?" jisung kafasını bilmiyorum dercesine salladığında daha da telaşlanmış, bilinmezliğin getirdiği huzursuzlukla aklından geçenlere dur diyememişti.
yanlarına san'da katıldığında havadan sudan konuşmaları beş dakika öncesinde telaştan terleyen minho'yu rahatlatmıştı. ta ki şu soruya kadar.
"san bir şeyi merak ediyorum. sen minho fark etmeden kasanın yanından tarifi nasıl çalabildin ya?" seungmin'in sorusuyla ikili göz göze geldi.
jisung düşünür gibi hmladıktan sonra "bu benim de kafamı karıştırdı, kasayla müşteri arasında baya bir mesafe var çünkü." diyerek düşüncesini belirtti.
"sipariş verince mutfağa seslenmek için arkasını döndü, o sırada aldım tarifi."
