~Danniel
"Ne ciziyon la yine?"Greg yine canı sıkılmış bir vaziyette yaptıgım herseye karısıyor,saçma sorular soruyordu.
"Am."dedim kayıtsızca.Yabi ikimizde cografya defterine 'karaladıgım' seyin bir göz oldugunu biliyorduk.Greg küfürlü bir iç geçirışyen sonra;
"Niye çokmu özendin?"diye boş bir laf sokma çabasına girdi.Bu laflarını ona yedirmek artık benim icin hergüm yaptıgım rutin bir iş haline gelmisti.
"Yok senin anatomini çözmeye çalısıyorum."
"Siktir git."gözlerimi devirip çizimime devam ettim.Greg sarısın ve kahverengi gözlü biriydi.Ama bunun dısında tipi ne bok oldugunu belli eden bir at hırsızına benziyordu.Hatta atı bırak o direk çiftlige girişirdi.
"Birinemi aşık oldun lan?"çizimimi yine yarıda bırakıp kısık sesle;
"Ne alaka be."diye atar yaptım.Bayan Lea nın dersinde konustugumu fark etmedini istemiyordum.
"Kimin gözünü niye çizesin o zaman mal.Aşık olmussun mk."birine aşık olsam bile Greg e asla söylemezdim.Yoksa herkese duyururdu pic.
"Kimseye aşık olmadım lan!"
"Illümü kesildin o zaman başımıza?"
"Illü ne lan?"
"Illüminati."
"Ya bi siktir git ya."tekrar önüme dönüp çizimime devam ettim.Greg saçmalıyordu ne aşık olması ya su Percy denen çocugun gözü güzeldi onu çiziyodum iste.Ben ne zamandan beri insanların gözlerini çiziyordum?Greg cidden haklı olabilirmiydi?Ben...ben aşık olmuş olabilirmiydim?Ama o..o bi erk-
Ve zil sesi düsüncelerimi bile yarıda kesmişti.Gözlerim ister istemez Percy ninkilere kaydı.Bana bakıyordu!! O koyu mavilerde kaybolmamak için gözlerimi kaçırdım.Piç bakışını atmıstı bana.Ilk dersin intikamınıda alıyor olabilirdi tabi.Yada vermek istedigi bir mesaj vardı O.o
Okul çıkışı okulun en sevdigim zamanlarından biriydi.Bunun nedenlerinden biride çıkışta Greg le iki farklı yere gitmemizdi.Zaten zili duydugunda ilk çıkanlardan biri oluyordu.
Bilerek çantamı yavaş topluyordum.Percy hala çıkmamıştı.Ona aşık falanda degildim.Sadece konuşmak istiyordum.
Son kişide cıktı.Percy hala sınıftaydı.Ön sıralardan birine oturmuştu.Çantamı sırtlayıp yanına gittim.
"Merhaba."bence dogru bi tanışma cümlesi.Sizce..?
"Merhaba."dedi hafifçe gülümseyerek.
"Ben Danny."Evet.Adımın kısaltması buydu.
"Bende Percy."çantasını sırtladı.Birlikte okulun çıkısına dogru gitmeye başladık.
Servislere dogru yürürken hala ne sohbeti açabilecegimi düsünüyordum.
"Baban için üzüldüm."desem tuhaf kaçarmıydı acaba?Neden onun yanında dogru düsünemiyordum?Kızardıgıma emindim.Parfümünün kokusu burnumu doldurup beni kendimden gecçirince nerdeyse dengemi kaybedip yere yapışıyodum.Ama o beni tutmuştu..;D
"İyimisin?"diye sordu kusursuz sesiyle.Gözlerine bakmamaya çalısarak;
"Evet."dedim.Ben kimsenin yanında bu kadar sakar davranmazdım.
"Telefon numaranı versene.Konuşuruz."dedi.Bir an salak beynim bunu bir çıkma teklifi anladı ve şoka girdim.Çıkma teklifimi?
Ben ne gaydim nede ibne.Eger böyle birşey yaparsa o güzel yüzüme acımam yumrugumu suratına geçirirdim.Yumrugu aldıgım gibi...
"Telefonun yokmu yoksa?"tamam sorun yok dünyaya döndüm.
"Yok.Ya hayır yani var."yüzüme 'eeee' dercesine bakarken devam etmem gerektigini hatırladım ve numaramı verdim.Servisin önüne gelmiştik bile.
"Peki görüsürüz o zaman yarın."dedi ve elini uzattı.
"Görüşüruz."elini sıktım.Kahretsin çok resmiydik.Ama yine bana o piç gülümsemesini atmıştı.Sanki sadece ikimizin bildigi bir sır varmış gibi.
Giderken arkasından baka kalmıştım.
"Binsen artık diyorum."servis sürücüsüydü bu.Sabah bekletmememin intikamını alacagımı tahmin etmiş olucakki sinirden kulaklarından duman çıkana kadar beklemişti.Ne diyim Eyw.
Her zamanki cam kenarı yerime oturmak için yerimi kapan bi dokuza olabildigince sert görünmeye çalışarak;
"Kalk."dedim.Arada bir sesimi bazem isteyerek bazemde istemeyerek degiştirp bir kabadayı gibi çıkmasını saglıyordum.Ezik bi tipti zatem ikiletmedi.
Camdan yolu izlerken aklımda sadece Percy vardı.O pürüssüz yüz,sarı saçlar,koyu mavi gözler.Neden aklımdan bir türlü çıkmıyordu? O mükemmellige yakın sesi kulaklarımda çınlıyordu.Bunun dogru olmadıgını biliyordum.Ama eve varana kadar hayallerimi süsleyen bitek oydu.
