Counting Stars // Harry Styles

Κεφάλαιο 2

"Μα πρέπει κάτι να φάτε..." αποκρίθηκε η Μάουρα. Γύρω στα σαράντα πέντε και με μέτριο ανάστημα, έχοντας ήδη μεγαλώσει δυο παιδιά, έδειχνε κουρασμένη. Παρ' όλα αυτά ωστόσο θα μπορούσε πολύ εύκολα να «πρίξει» κάποιον προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της. Ένα μεσημέρι που ο Χάρρυ βρισκόταν σε κακή ψυχολογική κατάσταση λόγω αναμνήσεων και συναισθημάτων που τον είχαν κατακλήσει για άλλη μια φορά, είχε λυγίσει και της τα είχε πει όλα. Του πήρε ώρες ολόκληρες μα της τα είπε όλα. Πως είχε γνωρίσει την Αναστάζια, πως την κέρδισε, πως την απογοήτευε και πως εκείνη τον συγχωρούσε κάθε φορά. Στα μάτια της γυναίκας που τον φρόντιζε, έβλεπε εκείνη την μέρα ανάμεικτα συναισθήματα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι σε ορισμένα σημεία της ιστορίας ήταν θυμωμένη μαζί του, σε άλλα δάκρυζε και στο τέλος κατέληξε ο ίδιος μέσα στην αγκαλιά της. Η σκηνή ζωντάνψε στην μνήμη του και ένιωσε σαν να τα ξαναζούσε όλα από την αρχή.

"Σσςςς.. Μην κλαις αγόρι μου." του είπε ενώ εκείνος βρισκόταν μέσα στα χέρια της. 

'"Μόνο αν ήξερε η μητέρα μου όλα όσα έχω κάνει..." αποκρίθηκε και ένιωσε την καρδιά της να χτηπά δυνατότερα.

"Θα σε συγχωρούσε." του απάντησε προσπαθώντας να τον ηρεμίσει. 

"Γιατί μετά από όλα αυτά δεν με μισείς;" την ρώτησε ενώ απομακρύνθηκε από την αγκαλιά της και κάθησε κανονικά δίπλα της. 

"Γιατί βλέπω.. Βλέπω πως δεν ήθελες να κάνεις όλα αυτά.. Ναι, έχεις φερθεί τόσο χαζά και επιπόλαια, μα κατηγορείς τον εαυτό σου άδικα. Εκείνος.. Εκείνος ο νέος φταίει για όλα. Εκείνος είναι πραγματικά άθλιος και μόνο σκοτάδι κατηκεί στην καρδιά του, γιατί επιθυμούσε εκδίκηση και την πήρε με τρόπο άσχημο και απαράδεκτο... Η κοπέλα μπορεί να τον είχε πληγώσει μα εκείνος έπρεπε να προχωρήσει. Αφαίρεσε την ζωή μιας υπέροχης κοπέλας και «τραυμάτισε» και την δική σου καρδιά..." δικαιολόγησε την στάση της απέναντί του. Και τώρα, που όλες αυτές οι σκηνές περνούσαν από τα μάτια του σαν ταινία, παρατήρησε πως αυτή η γυναίκα ποτέ δεν ήταν ψυχρή μαζί του από εκείνη την μέρα. Θα μπορούσε μάλιστα να πει πως τον νοιαζόταν περισσότερο και τα μάτια της εξέπεμπαν μια απέραντη κατανόηση και επιθυμία να τον βοηθήσει. 

"Ήταν όντως υπέροχη... Ήταν σαν όνειρο, ήταν όμορφη, έξυπνη, με αγαπούσε και με συγχωρούσε... Θα τα είχα κάνει όλα καλύτερα. Ήμουν αποφασισμένος να μην την αφήσω ποτέ ξανά, να την κάνω μόνο ευτυχσμένη, να την κάνω να ξεχάσει όλα όσα είχαν γίνει στο παρελθόν και να προχωρήσουμε μόνο μπροστά. Το ήθελα..." της είχε απαντήσει τότε και δάκρυα άρχιζαν και πάλι να εμφανίζονται στα μάγουλά του.