hoofdstuk 3: schitterende felblauwe ogen!

311 16 2
                                    

Ik word gewoon wakker, want ik had mijn wekker niet gezet. Ik ga rechtzitten op mijn bed . Yes, vandaag is het vrijdag! Gisteren had ik niet echt veel gedaan. Alleen maar films gekeken. Een film met Zac Efron, hij is zo knap. Ik hoor mijn iPhone trillen en neem hem van mijn nachtkastje. Ik kijk eerst hoe laat het is. Het is al 11:00! Dan kijk ik naar Lisa haar sms. Lisa vraagt waar we afpreken voor de kermis. Ik antwoord snel terug dat we om 19:00 bij mij thuis afspreken en dan fietsen we samen naar de kermis. Bij die kermis zijn er ook kraampjes, een soort braderij dus. Ik leg mijn iPhone terug en ga naar de kleerkast waar ik altijd voorsta. Ik doe nu gewoon een jogging en een losse t-shirt aan. In de avond doe ik pas mijn kleedje aan, dat ik maandag had gekocht toen ik met mijn vriendinnen was gaan shoppen. Ik ben nogal onhandig..., daarom doe ik het kleedje nu nog niet aan. Ik doe mijn kleren aan. Mijn vader is nog thuis maar mijn moeder niet en Jill zit in Londen. Ik ga naar beneden en zie dat mijn vader aan het werken is. Ik eet en kijk even tv. Eigelijk vind ik tv kijken echt wel leuk. Sommige mensen vinden het niet zo leuk maar ik wel. Na dat ik heb gegeten, loop ik naar mijn kamer. In mijn kamer ga ik op mijn bed liggen en neem mijn iPhone weer. Ik kijk even op Facebook. Op Facebook is er niet zo veel te zin dus open ik Snapchat maar. Maar daar is ook niets te zien. Opeens krijg ik een hele rare foto van Nick. Ik lig echt plat van het lachen, ik stuur maar een foto terug. En daarna krijg ik weer een snap binnen, hij vraagt of ik naar de kermis ga. 'Natuurlijk ga ik!' antwoord ik. Hij ook maar hij moet nu naar de rugby training dus stuur ik nog even 'doei!'. Wanneer ik mijn iPhone terug leg zie ik dat het ondertussen al 13:00 is. Ik luister nog even muziek (one direction!), en zit heel hard mee te zingen en dansen. Dat doe ik wanneer ik alleen thuis ben. Mijn vader was ondertussen al vertrokken naar zijn werk.

Ik begin wat honger te krijgen dus maak ik maar wat te eten klaar. Daar had ik best veel werk ingestoken dus het smaakt heel lekker! Ik zie opeens dat het al 17:00 is dus ga ik me maar douchen. Ik droog mijn haren en doe mijn kleedje aan. Ik doe ook wat make-up op maar niet veel. Ik hoor de bel gaan en zie dat het Kate en Lucie zijn. Ik laat ze even binnen en nog geen minuut later gaat de bel weer. Dat zijn Lisa en Ward. Ze vraagt aan mij en de andere of het niet erg is of Ward mee komt. We vinden het allemaal niet erg na 5 minuten vertrekken we met de fiets naar de kermis. We zetten onze fiets in de fietsenstalling en gaan eerst iets eten. We gaan naar de frituur waar heel veel volk staat. We schuiven, na ongeveer een kwartiertje te wachten hebben we onze frietjes en eten ze op. Ward ziet zijn vrienden en we gaan ook even mee om hallo te zeggen. Uiteindelijk gaan we naar de kraampjes kijken. Ik en Kate zien allebei een super mooi bandje en kopen het. We komen ook nog langs een zonnebrilkraampje en passen er war zonnebrillen. We trekken ook wat foto's, want sommige brillen zijn echt grappig. Nu staan we bij een schietgraag want Ward kan zich niet inhouden. Hij vindt het al toen hij klein was leuk verteld hij. Na dat Ward iets heeft gewonnen besluiten we om in de botsautootjes te gaan. We kopen ieders een paar muntjes (je weet wel wat ik bedoel) en gaan in een botsautootje zitten. Ward en Lisa staan aan de kant wat te zoenen, ze willen niet in de botsautootjes. Lucie, Kate en ik willen wel dus staan ze daar te wachten. Opeens komt het geluid dat we mogen beginnen, ik begin zo snel te rijden en bots zo hard als ik kan tegen Kate aan. Samen schieten we in de lach. We rijden verder en botsen nog tegen andere aan. Wanneer we moeten stoppen beslissen Kate, Lucie en ik dat we nog een keer gaan. We beginnen terug met rijden maar ik sta stil. En ineens voel ik iemand heel hard tegen me botsen. Daar zit ik dan languit te staren in die glinsterde, felblauwe ogen. Opeens word ik wakker geschut door iemand die tegen mijn botsautootje botst. Ik kijk rond en zie dat de jongen ook aan het kijken is. 'Wow' denk ik bij mezelf wat is er net gebeurd. Ik kijk naar de jongen die volgens mij ook hetzelfde aan het doen is. Wanneer hij door heeft dat ik aan het kijken ben lacht hij vriendelijke naar me. Ik lach vriendelijk terug maar dan hoor ik opeens mijn naam. 'Zoey pas op!' Ik weet niet wie het was maar ineens zie ik dat Lucie op me af komt en 'BOEM!!!'. We botsen op elkaar en lachen eerst en dan vraagt ze wie die jongen is. Ik antwoord 'ik weet niet'. Het geluidje komt dat we moeten stoppen en ik stap uit. Ik zie dat de jongen van daarnet naar me toe loopt en dan zegt hij 'Sorry van daarnet het was niet mijn bedoeling om je te laten schrikken'. 'Maakt niet uit' antwoord ik. Dan vraagt hij wat mijn naam is en daarop antwoord ik 'mijn naam is Zoey en die van jou?'. 'Mijn naam is Justin' al snel zie ik dat Lucie en Kate hevig zijn aan het zwaaien dat ik moet komen. 'Oh sorry ik moet gaan, ik zie je misschien nog wel eens!' antwoord ik. Ik loop naar Kate en Lucie, als ik er ben vragen ze me heel wat. Maar ik ben aan het denken over wat ik zei 'ik zie je misschien nog wel eens!', hoe dom kan ik zijn! Natuurlijk zie ik hem niet meer hij zit niet in onze school en in deze drukte ga ik hem ook niet meer zien. Ik kijk nog snel naar waar hij daarnet stond maar hij is al weg. Lucie en Kate stellen allemaal vragen over de jongen, terwijl ik er zelf ook niets van weet. Dan vraagt Kate 'Je hebt zijn nummer toch wel gevraagd hé?!'. 'Dat ben ik helemaal vergeten' antwoord ik. 'Nu kun je hem nooit meer zien, Zoey!' zegt Lucie. 'Ja weet ik maar het is nu zo'. We lopen verder en doen nog allemaal leuke dingen. Terwijl ik alleen maar aan Justin kan denken. Ondertussen is het al 23:45 en ik moest van mijn ouders om 00:00 thuis zijn. Ik vraag aan Lisa, Ward, Lucie en Kate of ze mee gaan. Ze vinden het allemaal goed en fietsen dan samen naar huis. Wanneer we bij mijn huis zijn zeg ik ze nog allemaal gedag en ga dan naar binnen. Mijn ouders zijn al aan het slapen dus ga ik rustig mijn pyjama aandoen en poets mijn tanden. Daarna ga ik in mijn bed liggen. Ik denk aan Justin. Ik hoop dat ik hem nog eens zal zien. Ik sluit mijn ogen en val in slaap.

-----------------------------------------------------------------------------

Oke het was niet echt spannend maar er is wel iets gebeurd!

Ik hoop dat jullie het toch een leuk hoofdstukje vonden 😊

Als dat zo is VOTE of COMMENT!!! Xxx

En al bedankt voor jullie votes en comments (hoe je het ook schrijft?)

Bedankt om dit boek te lezen!!! Xxx ❤️

The boy with the blue eyesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu