"Chanyeol ben işten atıldım."
*uzun bi süre durdu*
"Bir işle de senin masraflarını ödeyemem. Üzgünüm yeollie. Eski yaşadığımız yere geri dönmen gerek. Tedaviye orda devam etmelisin."
"sorun değil anne. Lüks olmasada olur, senle olduktan sonra."
*sessizce beklediler*
"Nn..neden konuşmuyorsun anne?."
"Chan.. Yeollie'm Üzgünüm .seninle gelmeyeceğim.Fakat sana her ay para yollayacagim. başka bi iş bulup iki iste de çalışabilecek kadar güçlü değilim artık yeollie. Özür dilerimm."
Annesinin yüzü gözyaşları yüzünden bulanıklaşıyordu.Kendine defalarca güçlü ol dese de bugün onun günü değildi.
ne zaman olmuştu ki?
*************
Otobüsten nefret ediyordu. Özellikle onu başka bi hastaneye götüren otobüslerden.
Kulaklığını takıp düşünceleriyle uykuya daldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hafıza Kaybı (baekyeol fanfiction)
Fanfictionchanyeol uyandığında bir gününü daha sıkılarak geçireceğini hissetmişti.Kendi kendine güldü. Sahi ya ne zaman bir başkası onu güldürebilmişti ki? Hastalığı yüzünden hep beraber olduğu bıkkınlık yine bugün de onla beraberdi.
