(baekhyun'un bakış açısından)
Chanyeol ün gitme vaktiydi.Gece geç saatkere kadar Ağlamıştı. Hâlâ ağlamamak için zor tutuyordu kendini.
mutlu olması gerekiyordu. channie nin onun channiesinin hastalığı atlattığı için sevinmesi gerekiyordu.Fakat değildi.
baekhyun ve chanyeol vedalaştılar.
baek artık hiç birseyi görmüyor. yalnızca boşluğa bakıp valizin tekerlek seslerini duyuyordu.
Gerçekten de halen hatırlamıyor muydu?
"cC..Chanyeol!!"
chanyeol umutla döndü. gitme demesini istiyordu.kal demesini.
"Ee..evet baekhyun? "
uzun süre sessiz kaldılar. channiesi gerçekten de kendini hatırlamamıştı. baekkiesini hatırlamamıstı.
"Hayatında iyi şanslar channie!!"
"Ss.sağol "
chanyeol hızlı adımlarla arabaya ulaştı. channiesi giderken baek gözünden düşen damlayı ondan gizleyememisti.
Fakat ne degisirdi ki sonuç aynıydı.
Aynı 12 yaşındayken ki gibi arkadan bakan baekhyun olmuştu.
bundan bir sonraki bölüm kafadaki soruları gidermek için olacak.tabi farklı durumlarda var sadece bi açıklama bölümü değil , hikayenin devamı gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hafıza Kaybı (baekyeol fanfiction)
Fanfictionchanyeol uyandığında bir gününü daha sıkılarak geçireceğini hissetmişti.Kendi kendine güldü. Sahi ya ne zaman bir başkası onu güldürebilmişti ki? Hastalığı yüzünden hep beraber olduğu bıkkınlık yine bugün de onla beraberdi.
