1 - İlk Vuruluş

100 1 0
                                    

               Hayatımdaki en nefret ettiğim şeylerden biri başladı. Okul. Çok gıcığım buna . Çok güzel bir tatilin sonu böyle bitmemeliydi.Daha bir hafta önce denizde yüzüyordum . Nasıl olurda okul üniformamı giyip okula giderim nasıl! Okul yolunu yürürken ruhum hala o güzel kumsalda güneşleniyordu.Ölü gibiyim hiç gitmek istemiyorum oraya. Ne yapalım mecbur gidiyoruz işte ilerde mühendis olmamı isteyen annem ve babam var. Benim için bunu düşünmeleri çok güzel fakat ben ilerde özgür bir şair olmak istiyordum. Çantamda bembeyaz sayfalarla kaplı bir defterim ve hiçbir zaman yazmaktan usanmayacak bir kalemim olacaktı. Dağlara tepelere yaylalara çıkıp istediğim herşeyi yazacaktım.Güzel hayaller bunlar ama olması güç hayaller.

               İstemeyerekte olsa okula gelmiştim. Biraz erken gelmiş olmalıyım ki  bahçede fazla insan yoktu. Bizimkiler oradaydı ama.Emre ve Talih. Salaklar o kadar çok belirtiyor ki kendilerini. Yanlarına gitmek için yöneldim çünkü bahçede mal mal dolaşmaktansa bizimkilere katlanmak daha iyi gibiydi. Bahçede tek başına dolaşmak tanıdık bir yüz aramak gerçekten çok aciz bir durum . Emre beni gördü ve ''Mahircaan'' diye bağırdı. Ne zaman biri ismimi söylese kendimi yaşlı hissediyorum. Babam kendi babasının ismi olan Mahir dedemin ismini koymuş bana.Can'ı ise günümüz isimlerine uydurmak için koydular galiba. Mahir yerine Mahircan sanki daha modern gibiydi ama ne olursa olsun ben bu isimle hayata 50 yaşında başlamış gibi hissediyordum. 

             Emre ve Talih'in yanına gittim ve selam verdim.

             - Nabersiniz gençler? Emre şakacı çocuk hemen atladı.

             -İyiyizde sen daha ölmedin mi lan , diyerek cevapladı gerizekalı.Aklınca espiri yapıyor işte . Daha sonra iyice muhabbete girdik yavaş yavaş bahçe doluyordu. Havada oldukça sıcaktı. Kantine su almak için girdim ve bir şişe su ve bir sakız aldım. Kantinin kapısının arkasına saklandım ve suyu içmeye başladım. Saklanmamın sebebi cimri olduğumdan değil eğer suyu görürlerse bana sadece şişenin kapağı kalırdı. O kadar çok susamıştım ki bir dikişte bitirdim ve çöpe attım. Aldığım sakızıda ağzıma attım ve bahçeye çıktım. Şöyle bir etrafıma baktım bahçe kalabalık olmaya başlamıştı. Birden bir şey farkettim. Ağzımdaki sakız çilekliydi.Çilekli sakızdan nefret ederim ,Hasan Amca'dan karpuzlu istemiştim ama. Midemi bulandırmıştı. Sakızı ağzımdan havaya fırlatıp daha sonra bir futbol topu gibi vurdum. Sakız 5 metre önümdeki kızın saçına yapıştı.Kız daha sonra elini saçına doğru uzattı ve saçını yokladı.Eline gelen sakız onu o kadar çok sinirlendirmişti ki bağırarak arkasına döndü. O anda zaman durmuştu benim için . O sıcakta nefes almakta güçlük çekiyordum . O sinirli bakışı gözümün içinden geçip yutkunmama engel oluyordu adeta , böyle bir güzellik olamazdı. Turuncuya yakın saçları güneşte parıldıyor ve beni benden alıyordu.Gülümsedi birden ve  üzerime doğru yürümeye başladı. Gülüşü tarif edilemez bir güzellik , işte ilerde yazacağım şiirlerin baş kahramanı önümde duruyordu sanki. Elini kaldırdı yavaşça, sanırım sarılacaktı. O kadar çok güzel gülümsüyor ki inanılmaz bir andı. Tam sarılacaktı birden suratıma tokatı geçirdi. Çok acıtmıştı , şok olmuştum. Az önceki gülümsemesi yerine kızgın gözleri devreye girmişti. 

 - Niye vurdun ki?

 - İyi misin sen saçımı ne hale getirdin!

 -Gülümsüyordun ama sarılacaktın bana?

 -Ne gülümsemesi ne sarılması gerizekalı . MAHVETTİN SAÇIMI!

- B-be-ben yapmadım

- Arkadaşım görmüş sen attın saçıma, hem iğrenç hem yalancısın nasıl bir şeysin sen ya.Bütün manyaklar beni mi buluyor Allah'ım.

      

          Ağzım açık hala bu rüyayı izliyordum , şaşkındım. Daha sonra arkadaşı araya girip.'' Gülce lavaboya gidip çıkaralım bir an önce'' dedi. Adı Gülce'ydi demek.Çok güzel bir isimdi.Huzurun ta kendisiydi Gülce . Suratıma tip tip baktıktan sonra arkasına döndü ve söylenerek uzaklaştı. Anlamsızca bakıyordum.Ne oldu bana az önce.Bir yıldız kaydı sanki.Evet evet gerçekten kaydı bana. Kendime daha yeni yeni geliyordum.Etrafıma baktım ve Emre'yi gördüm.Bütün bu olanları anlatmak için ona doğru koşmaya başladım.

              

Banane BenimsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin