Yaşanmamış Çocukluk

10 0 0
                                    

Ben mahalleye 4 yaşında indim Mahalle arkadaşlarımla aram iyiydi tabi bana göre iyiydi klasik çocukluk yaşadım ben ama biraz daha acılı efkârlı dertlerimiz erken başladı bizim Mahallede futbol oynarlardı köşeden izlerdim 15 adım saklambaç bunları oynarlardı bir tarafta ben oturmuş izlerdim onlara göre beceriksiz biriydim ben hep ezilen yani  dövülen biriydim.5.sınıfta idim tabi o zamanlar sevgili muhabbeti var sınıfta ben okulda elif diye bir kıza tutuşmuştum ilk kez aşık olmuştum yaklaşık 4 ay durdum çocuk aklı işte mektuplar hediye almalar falan sonra cesaretlenip konuşmaya gittim güzel bir tokat ve hayır cevabı ile sınıfa dönmüştüm herşey yıkılmıştı benim için sevilemedik bir türlü 6 7 8 böyle geçti 8. Sınıfta bir kız vardı hale hiç unutmam temmuz 27 okulda flortlesiyorduk zaten çıkmaya başladık 1 hafta güzel geçmişti hale çok güzel bir kızdı.Agustos 9 Dedem vefat etmişti baba yarısı olan dedem 54 yaşında yıkılmıştı toprak almıştı sevgilimle 2 gün görüşmedim 11 ağustos saat 12.30 evden çıktık hale ile buluştuğumuz yer var birbirimize ulaşamasak oraya geçerdik bende oraya gittim ama gitmez olaydım hale kollarında bir erkek sağ tarafında kip kırmızı bir demet gül.aldatildim halenin yanına gidince klasik yalanlar söylemeye başladı sonrasını hatırlamıyorum tek hatırladığım hastanede o çocukla karşılıklı yatıyor olmamizdi çocuğun kafası yarık burnu kırık şekilde idi benimse sağ bileğin kırık idi. Hale böyleydi lise 1 geçtik tabi gayet normal efkarlıyım titriyorum gül ile tanıştım.gül adı gibi idi çok tatlı zarif biriydi ne olabilirki ?  Dedim fakat kimseye güvenmeyeceksiniz bunu öğrendim gül ile 1 ay çıktım  her istediğini yapmıştım yaklaşık 200 tl harcamıştım belki daha fazla sonra anladım ki benimle beraber olması sebebi paraymış zengin biriside değiliz aksine rüzgar in babası gibiydi benim babam sadece daha beterdi...

Gül'e yokluk içinde herseyini yaptım seviyordum çünkü deliler gibi benim her zamanki hayat dusuncem budur sevdigim kıza ben gözlerinden kaçarım güzelliğini kirletmemek için sözlerinde mutluluğu ararım bir tebessümü ile ben sarhoş olurum.

Lise 2.sınıfım rüzgarın hilali gibi benimde Öyküm vârdi terk eden uzun bi aradan sonra tekrar aşık olmuştum öykü ile çıkmaya başladık 2 ay herşey guzeldi her sabah günaydın mesajları her gece iyi geceler mesajları öğlen beraber olmamız bize yetiyordu yada bana çünkü aniden birşey oldu bir gece mesajlastigimizda benden sıkıldığını ve bitirmek istediğini söyledi ilk başta afalladım sonradan anlamış olmam lazım ki gerçekmiş okulda konuşmaya çabalasamda olmuyordu o artık gitmişti. Tabi bi yandan ailevi sorunlar bir yandan para bir yandan rüzgar bitmiyordu dertlerimiz biz iki arkadaş böyleydik kan kardeşiydik son sevdigim gökçe 3 aylık çıkma sonucu vefat eden gökçem.gokce ile çok mutluyduk çılgındık ikimizde çünkü babası polisti bende zaten kışlaya giriyordum bir nevi askerdim ailesi biliyordu rahatlıkla gidip çıkıyorduk dışarı fakat bir gün oda 5 ocak 2018 de metrobüs kazası oldu okula gelecekti 3.ayı kutlayacaktık güzel hediyeler fotograflarimiz ve onun kokusu vardı üstümde.saat baya geç olmuştu normalde gelmesi gerekirdi telefonu açtım ve gökçeyi aradım polis açtı telefonu kanım donmuştu buyrun dedim ve o haber hastaneye nasi gittiğimi hatırlamıyorum son sözleri ağlamak yok asker demişti  saat 15 42 bir gül solmuştu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 03, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kaybeden ÇocuklarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin