Her şeyin aşk olmadığını anladığım zamanlardayım yine. Gözlerimin önünde mendil satan çocuklar, kulaklarımda bir annenin acı feryadı, kalbimde iki arkadaşın birbirine kırgınlığı...
İşte o zaman kızıyorum kendime, ağladığım geceleri hatırlayıp. 'Ne kadar büyük olabilir ki aşkım' diyorum. Kimsesiz bir çocuğun anne babasına olan aşkı kadar saf ve temizmidir ki?
