နင္မ႐ွိခဲ့တဲ့ ငါ့ဘဝႀကီးကပိုေကာင္းမယ္လုိ့ထင္ခဲ့တယ္၊
မပိုင္ဆိုင္ရပါပဲ...စိတ္ကူးယဥ္လို႔...
ေျခကုန္လက္ပန္းက်ခဲ့တဲ့ ညေတြမွာေပါ့။
နင္နဲ႔မေတြ႔ခင္က အခ်ိန္ေတြလြမ္းတယ္..၊
ငါေန့တိုင္းသိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တာ..၊
နင္နဲ႔ေတြ႔ရေတာ့......အျမဲတမ္း
ျပဳံးရတယ္....။နင့္အျပဳံးေတြေၾကာင့္နဲ႔။
ၾကာလာေတာ့.....
အမွန္တရားဆိုတာႀကီးကို
ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔လက္ခံရင္း
အပိုင္မရတဲ့ပစၥည္းကို ဆုံး႐ႈးေနတဲ့
ကေလးတစ္ေယာက္လို ျပဳမူေနရတာ....
ပင္ပမ္းလွပါၿပီ ကင္မ္ ရယ္..။
