Allumy's POV
Dali dali akong lumabas ng sasakyan ko papunta sa Hospital kung saan isinugod ang boyfriend ko.
"Miss, Nathaniel Guzmano " tanong ko. Agad naman niyang hinanap ang Pangalan nito.
"Ahmm... ma'am room 153 po "
Agad akong nagpasalamat sa kanya. At dali daling tumakbo at hinanap ang kwarto.
Pag ka rating ko sa kwarto ay imiyak ako ng malakas No!!!... hindi siya yan. Hindi pa siya patay.
"N-No!!! Nathan wag mo akong iwan pls. Hindi pa nga tayu na kakapag first monthsary ehh.. iiwan mo na ako?" Niyakap ko ang katawan ni Tan-Tan na natatabunan ng tela .
"D-Diba nga magpapakasal pa tayu?bwisit ka talaga !!" Habang imiiyak ako ay may kumalabit sa balikay ko. Tumingin ako sa isang matanda. Na nagtataka sa inakto ko.
"Ahhmmm.... miss sino po ba kayu?" Tanong niya
"Ah eh a-ako po ang girlfriend ni Nathaniel " lumukot agad ang mukha nila.
" ehh miss hindi naman po yan si Nathaniel ehh. Ataniel po ang pangalan ng apo ko. " ibinaba ng matanda ang tela na tumatakip sa mukha ng taong yakap ko ngayun. Pagkakita ko ay para akong tinakasan ng dugo sa mukha .
"K-kung ganon---" pinutol ng matanda ang sasabihin ko .
"He's not your Boyfriend okay? Baka nagkakamali ka lang." Tsaka umalis sila papunta ata sa morgue.
Para naman akong nabunotan ng tinik. Pero nakakahiya parin yung ginawa ko . Nasayang lang ang luha ko *pout* . Bwisit yung Nurse nayun mag bibigay na nga lang ng Information mali mali pa. Agad akong pumunta sa nurse station kung saan siya naroroon.
"Nurse , mali namang kwarto ang ibinigay mo ehh. Nathaniel Guzmano ho!!... " agad akong napatingin sa tenga niya . Ahhh kaya naman pala . Nag heheadset din pala. Tinanggal ko ang headset niya. At galit siyang sinigawan.
"Hey!!Nurse ang sabi ko mali ang ibinigay mong number ng room ni Nathaniel Guzmano. At kaya naman pala nagka mali mali ay busy ka jan sa pakikinig ng music eh kung mag reklamo ako sayu. At sisiguraduhin kong mawawalan ka nang trabaho.!!" Inis na sabi ko sa kanya agad namang umamo ang mukha niya.
"M-Ma' am s-sorry po heto napo hinahanap ko na po ----" galit ko siyang tinignan.
"At siguraduhin mong tama na ang ibibigay mong Room Number!!" Nanginginig siyang tumango.
"R-Room number 351 po" malumanay niyang sabi saakin.
Agad na akong nag lakad at hinanap ang kwarto.
And finally nakita ko narin.
Nakita ko si Tita Luciya na umiiyak. Agad naman akong lumapit sa kanya.
"T-tita a-ano po bang nangyari sa kay Nathan ?" Nanginginig na sagot ko. Kailangan kong maging matatag para sa ina ni Tan-Tan.
"M-may tumor si Nathan sa ulo at malala na iyon. Kailangan niyang maoperahan sa lalong madaling panahon. All this time inilihin niya sa atin ang sakit niya . Pero ayaw niyang pumayag na mag pa opera. Hindi ko makakaya kung pati ang nagiisang anak ko ay mawawala Allumy . Hindi ko kaya " hagulgul ni tita .
Sa mga narinig ko ay para akong nabingi ng ilang sandali. Ang mga luhang tinago ko ay nag unahang magsilabasan .
Napapikit ako habang umiiyak. Bakit? Bakit sa kanya pa talaga to nangyari ? Mabait siyang tao sa sa akin nalang tong sakit niya.
"Nga pala hinahanap ka niya gising na siya kanina pa" napatingin ako sa sinabi ni tita sa pinto ng kwarto no Tan-Tan
Pumasok ako sa kwarto ni Nathan. Nakita ko siyang nakatingin sa akin.
"Bakit mo inilihim sa amin to ha? " tanong ko sa kanya habang paminsan minsang himihikbi.
Nginitian niya lang ako.
"H-hindi k-ko gustong m-mahirapan ka, kayu ni mama dahil sa akin. M-mas mabuti nang ako lang ang nasasaktan kaysa ang mga babaeng mahal ko" muli na naman akong napa hagulgul sa sinabi niya. Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Kaylan pa to? Kaylan pato nagsimula ? "Tanong ko sa kanya.
"N-Nung nag 15 ako. Nung nalaman ko na may sakit ako inilihim ko kay mama. At sayu" mas hinigpitan ko pa ang yakap ko sa kanya.
"W-wag kang mag alala maooperahan kapa at... at--" pinutol niya ang sasabihin ko sana.
"At makakalimutan kita " umiling siya "No!!... hindi ka kayang makalimotan kita ." Ako naman ang napa iling sa sinabi niya.
"Kahit kalimutan mo ako ay ipapa alala ko sayu ng paulit ulit kung gano kita ka mahal pangako yan." I give him my assuring smile. Ngiti na nag papakumbinsi na pumayag na mag pa opera.
He smile at me.
"Allright!!... para sayu at kay mama mag papa galing ako. Basta gawin mo langa ng pangako mo" This time I give him my true smile.
" Dont worry bukas na bukas ooperahan ka na. I Love You " -ako
"I love you too. Forever makalimotan ka man ng isip ko ay ...." inilapit niya ang kamay ko sa puso niya.
"Di ka lilimotin ng puso ko" and with that. I kiss him toridly.
"Matulog ka na para maka pagpahinga ka na para bukas " sabi ko. Agad akong lumabas ng kwarto. Lumapit ako kay Tita Luciya.
"Tita wag na po kayung umiyak pumayag napo siya. Bukas na bukas po ooperahan na siy" umangat ang tingin ni Tita Luciya saakin. At ngumiti ng malapad sa akin.
"Thank you talaga Allumy. Hindi ko na alam ang gagwin kong pa ngungumbinsi sa anak ko kung wala ka." Tita hug me tight.
"Ahmmm...tita uuwi ho muna ako baka ho kasi hinahanap na ako ng parents ko" tumango si tita sa akin.
"Segeh ijah mag ingat ka. Ikamusta mo nalang ako sa mama at papa mo." Tumango lang din ako.
"Wag ho kayung mag alala babalik ho ako mamaya." At staka umalis na.
💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔
A/N
Sorry sa lame update..hihi✌👌
Sana po nagustuhan niyo.
Pls. VOTE and COMMENT
Fb acc: Nicole WP
BINABASA MO ANG
I Fall Inlove with My Bestfriend
Teen Fictionstory about 2 person who become bestfriend..who fell inlove with each other.. would they have a happily ever after ?? or they will stay bieng a bestfriend..
