Sırlarla Dolu Evsanevi Bir Okul

Bölüm 1:Korkularla Tanışıyoruz

Korku -gerilim -heyecan  - aşk
Bu duygular bana ait
Ama olsun haydi hikayeye başlayalım.
Bölümü medyadaki şarkıyı dileyerek okursanız güzel olur :D
-------
Bölüm 1

Çok sakin bir gün geçiriyordum .Hayatın sırları ve
saçmalıklarıyla geçen gününün sonunda size ne olduğunu anlatamam.

Akşam eve geldiğim zaman tam kapıyı açıyordum ki biri
arkamdan "Lise vakti geldi . Ailene söyle seni liseye
yazdırsın."dedi. Birşey söylemek için ağzımı aralayıp arkama döndüm ama kimse yoktu. Az önce bana bunları söyleyen kişi şimdi  yoktu. Umursamayıp eve girdim.

Ertesi gün yine eve gireceğim zaman yine o sesi duydum. Bu sefer bana kalın sesiyle "Artık liseye başlama vaktiii.Lisenin korkularını yaşaman lazım."dedi ve yine ağzıma aralayıpnbir şey söyleyecekken arkamı döndüğümde kimsenin olmadığını fark ettim. Bu kez öyle birşey söylemiştiki umursanmayacak gibi değildi. Bu kişinin söylediklerini birkaç gün düşündüm. Ama artık kesin karar vermiştim. Aileme beni bir liseye yazdırmalarını isteyecektim. Bu kişi ne yaşamıştı bu kadar da benim de bunları yaşamamı istiyordu. Bi lise hayatı ne kadar zor olabilirdi ki...

Kararım kesindi. Ben de artık liseye gitmeliydim. Bu sefer anneme "Beni ne zaman liseye yazdıracaksınız?" diye sordum.
Annem "nerden çıktı bu şimdi "diye bi tepki verdi. Niye şimdi böyle bir tepki vermişti ki . Lise çağındaydım. Bu tepkisine  aldırış etmedim ama iç sesim farklı şeyler söylüyordu. Tedirgin bir şekilde "Artık liseye gitmek istiyorum. Yaşıtlarımla aynı ortamda bulunmak istiyorum "diye tepki verdim.
Annem bu tepkime karşılık  "Tamam o zaman kızım .Ama sonra pişman olmazsın değil mi? He ."dedi
"Tamam anne pişman olmayacağım.Beni liseye gönderin o bana yeter."

Annem liseye gitmek istediğimi, yaşıtlarımla aynı ortamda bulunmak istediğimi  babama söyledi .Babam da kabul etti .Ama önce göndermek istemedi. Annemin zorlaması ve benim o aralıksız altı saat odama kapanık durmam babamı  yumuşattı.

Bir kaç  gün sonra  babam beni adı garip olan fakat dünyanın en iyi lisesi olduğu söylenen bir liseye beni yazdımıştı.
Okulun adı:Forks Hig School

Bugün lisenin ilk günüydü. Bana liseye başlamamı söyleyen kişi lisenin zorlukları olduğunu söylemişti. Bu yüzden birazcık tedirgindim .
Liseye giderken kafamı dağıtmak için adı değişik olan okulumu  biraz araştırmak istedim. Söyledikleri gibi lise bâya iyiydi.
Okuldaki öğrenci sayısı 50 bine çıkmıştı. Geçen sene 40 bin kişilik  olan okula bu yıl benle beraber 10 bin kişi katılmıştı.Bir düşünsenize 10 bin kişi. Az değil mi!

Okula girdiğim zaman okul bom boştu. Niye boş olduğunu anlamadım. Okulun her yerini gezmeye karar verdim.Okul 10 katlı olduğu için birde katların hepsi 6 m'den fazla olduğu için 1 saatte 2 katı zor dolaştım.Tam 3.  kata çıkacaktım ki  arkamdan bir ses geldi. Arkamı döndüm 2. kattaki 10 vazonunun 9' u kırılmış.O an yerimden fırladım ve 3. kata korkarak çıktım .Her katta aynısı oldu .En sonunda 10. katta cam dan bakarken biri kolum tuttu ve bana
"sana liseye başla dedim ama böyle bir okula değil Sen niye böyle bir okula başladın?" dedi  .
Söylenen sözlere mi şâşırayım yoksa bu sözleri yine o kişinin söylediğine mi? Karar veremedim. Şaşkınlıkla arkamı dönmüştüm ama yine arkamda kimseyi görememiştim. Çok korkmuştum.

Okula geldiğimde   herkes konferans salonuna doğru gidiyordu.Ben de konferans salonuna doğru yöneldim.Konferans salonunda yeni gelenlerin isimleri sayılıyordu ve ismi söylenen herkesi salonun 2000m lik salon kürsüsüne  çıkıyorlardı . 10 bin kişi arasında 200 üncü olan kişi bendim. Konferans salonunda benim ismimde şöyle yankılandı
"Bayan Cosepin PEN kürsiye çıkınız". Ben hemen kürsüye çıktım. Bütün gözler benim üstümdeydi. Herkes bana bakıp aralarında şu sözleri söylüyorlardı.
"Tanrım!! Bu kız bu okulda mı?? Hemen arkadaşı olmalıyım. "
Bazıları da;
"Tanrım böyle kızları bu okula niye gönderiyorsun."diyip duruyordu.

O gece yatak odama geçtim. Camı açıp biraz hava alıyordum. Bi anda bir kişinin nefes alış-veriş sesini duydum. Korkarak hemen bağırmaya başladım . Oda arkadaşım Cenilayn  benim bağırışlarım  yüzünden uykusundan uyanmışdı. O da benim yüzümden  bana bir şey oldu diye korkuyordu. Ben nefes nefese cam kenarında duruyorum .Cenilayn beni sakinleştirirken  Cenilayn'nın arkasından da bir karartı belirdi.Cenilay'nın kolunu tuttu .Cenilayn ve ben çığlık çığlığa koşuyorduk.Tam okuldan çıkacaktık ki o korkunç şeyi gördük. Çığlıkkarımız bütün okulu inletmişti. Arkamıza bakmadan koşmaya başlamıştık. Bir yandan koşuyor bir yandan bağırıyorduk ama kimse bizim bağırışlarımızı duymuyordu. Okula daha yeni başladığımız için neyin Nerede olduğunu bilmiyorduk. Dümdüz devam etmiştik. Ama gördüğümüz manzarayla şok olmuştuk. Çünkü yolun sonuna gelmiştik. Bir yandan arkamızdan gelen kişinin korkunç sesiyle dona kaldık.O kişi bizi yakalayacakken...

------
(Devamı öbür bölümde  olacak)
Nasıl beğendinizmi?
Beğeni fazla gelirse diğer bölümü 1-2 güne yayımlarım.
Bu arada benden söylemesi diğer bölüm daha bi heyecanlı olacak