Zawgyi
ကုတင္ေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ jimin hyung ကိုၾကည့္ကာ
က်ေတာ္ရင္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္ေနမိသည္။ က်ေတာ့္သူ႔လက္ေလးကိုကိုင္လိုက္ၿပီး ျဖဴေလ်ာ့ေလ်ာ့ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို က်ေတာ္ကိုင္လိုက္ကာ"jimin hyung ဘာေတြ စိတ္ပင္ပန္းစရာေတြရွိလို႔လဲ"
ထိုအခ်ိန္မွာ ....
"Jimin.. Jimin..."
rapmon တို႔ဝင္လာေတာ့ jungkook ခ်က္ခ်င္းလက္ကို ယုတ္လိုက္ၿပီး
"rapmon hyung...."
"ဒါဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ jungkook"
"kook jimin ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ.."
က်ေတာ္အစအဆံုးရွင္းျပလိုက္ေတာ့ အကုန္လံုးကာ... rapmon ကိုေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္။
"ဆရာဝန္က ဘာေျပာသြားလဲ jungkook"
rapmon hyung ကက်ေတာ့္ကိုေမးလိုက္ေတာ့ အကုန္လံုးကလဲ သိခ်င္ေသာ မ်က္ႏွာမ်ား..."ေဒါက္ ေဒါက္.."
ဆရာဝန္ဝင္လာေသာေၾကာင့္
အကုန္လံုးမတ္တပ္ရပ္လိုက္ကာ"ဆရာ က်ေတာ္ ညီအေျခအေန"
"ဒါက သားရဲ႕ ညီလား"
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ "
"ဆရာ နဲ႔ သီးသန္႔စကားေျပာရေအာင္.."
ဆရာက rapmon hyung ကို သီးသန္႔စကားေျပာရန္အတြက္ အျပင္သို႔ထြက္သြားေတာ့.. က်န္တဲ့သူေတြကလည္း jimin ေဘးနားသို႔ေရာက္သြားၾကသည္။
tae hyung ကလည္း က်ေတာ့္ကိုအျပင္ထြက္ခဲ့ဖို႔ အရိပ္အကဲေျပာကာ
က်ေတာ္နဲ႔ tae အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။"kook ဒါကဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ"
"tae kook ရွင္းျပမယ္ .."
"လေျပာပါဦး ရွင္းျပမဲ့အေၾကာင္းအရင္းေလး..."
"kook jimin hyung ကိုစိတ္ပူၿပီးအိမ္ကိုသြားခဲ့မိတာပါ တျခားဘာကိစၥမွမပါဘူး.."
"kook ေျပာေနတာ အလိမ္အညာလား အမွန္လားဆိုတာ tae မသိဘူး tae သိတာ kook ရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြကိုၾကည့္ေနခဲ့တာၾကာၿပီ...
tae ကိုမွန္မွန္ေျပာစမ္းပါ kook jimin ကိုခ်စ္ေနတာမလား...""ဘာ.. tae kook ကိုဘယ္လိုေျပာလိုက္တာ.."
"tae သိတယ္ kook tae နဲ႔ တြဲေနတဲ့အခ်ိန္ jimin ကိုစိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြကမ်ားေနတယ္ဆိုတာ tae ကိုမညာခ်င္စမ္းပါနဲ႔..."
YOU ARE READING
Fallen Tears
FanfictionJimin"မင်းဘာတွေပဲ လုပ်လုပ် ငါမင်းကိုအပြစ်မမြင်ပါဘူး Jungkook" Jungkook "အခုထိကျတော် " font - Unicode & Zawgyi