Zawgyi
ေဆး႐ုံကဆင္းလာတဲ့ jimin အတြက္ အစစရာရာ ဂ႐ုစိုက္ဖို႔မွားထားသည္။ က်ေတာ္ နဲ႔ jimin ႏွစ္ေယာက္တည္းသာေနသည့္အိမ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ တေယာက္မဟုတ္ တေယာက္က အိမ္မွာေစာင့္ေနေပးမွျဖစ္မည္။ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့ေနတည္းက အိမ္ခန္းဝေပါက္ကိုပဲၾကည့္ေနတတ္တဲ့ jimin ကိုက်ေတာ္ စိုးရိမ္မိသည္။
အခုလဲ ျပတင္းေပါက္ဘက္မွာဘာရပ္လုပ္ေနမွန္းမသိ.. လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ ထမင္းပန္ကန္ကို စားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီး
"jimin ထမင္းစားရေအာင္"
"..."
"jimin...."
က်ေတာ့္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာတဲ့ jimin မ်က္ႏွာေပၚတြင္ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္
"jimin...!!! jimin ဘာ.. လို႔ငိုေနတာလဲ"
"hyung သူက်ေတာ့္ကိုမခ်စ္ႏိုင္ဘူးလား..."
"jimin.."
"မ.. ဟု.,တ္ဘူး"
မ်က္ႏွာေပၚကမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္လိုက္ၿပီး
"သူ ခ်စ္လာမွာ..."
က်ေတာ့္ကိုျပံဳးရင္းေျပာေနတဲ့သူ႔ကိုျမင္ၿပီးရင္ထဲမွာေနလို႔မေကာင္း
"jimin ထမင္းစားရေအာင္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ "
ေပ်ာ္ျမဴးကာ ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ထိုင္းၿပီး ထမင္းစားဖို႔ျပင္ေနတဲ့သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီ အခန္းထဲကထြက္လာခဲ့ရသည္။ က်ေတာ့္ပါးျပင္ေပၚကက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကိုဖယ္ထုတ္ရင္း
ဖုနး္ထဲနာမည္တခု...ကိုဆက္ရလိမ့္မည္။
"ဟဲလို.. jungkook"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"kook အတြက္ jimin ကအေရးပါတယ္မလား"
"...."
"tae အတြက္လည္း kook က အေရးပါတယ္ jungkook"
"ဒါေပမဲ့ေလ လုပ္ယူလို႔မရတဲ့ခ်စ္ျခင္းကို tae.....မဟုတ္ဘူး hyung တို႔ဆက္ၿပီးေရွ႕မတိုးရေအာင္ မဟုတ္ရင္ ႏွစ္ေယာက္လံုးပင္ပန္းရလိမ့္မယ္ jungkook"
"tae.."
"jungkook hyung ကိုမလိမ္ပါနဲ႔ ဒီအခ်ိန္မွာ jungkook အေတြးထဲမွာ hyung က ၁၀%က hyung ျဖစ္ေနၿပီး က်န္တဲ့ ၉၀% က jimin ဆိုတဲ့ နာမည္က kook အတြက္ေနရယူထားတယ္ေလ"
YOU ARE READING
Fallen Tears
FanfictionJimin"မင်းဘာတွေပဲ လုပ်လုပ် ငါမင်းကိုအပြစ်မမြင်ပါဘူး Jungkook" Jungkook "အခုထိကျတော် " font - Unicode & Zawgyi
